حسین سراجزاده استاد جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی خبر داد:
بازنشستگی اجباری 2 استاد دانشگاه
حسین سراجزاده، استاد جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی دیروز خبر داده، این دانشگاه پیش از موعد و درحالیکه دو سال به پایان دوره کاریاش در این دانشگاه مانده بوده، او را به اجبار بازنشسته کرده است.
او خبر داده است که برای رسول رسولیپور، عضو هیئتعلمی گروه فلسفه دانشگاه خوارزمی هم این اتفاق افتاده است. سراجزاده در کانال تلگرامیاش در این باره نوشته است: «دیروز یکشنبه ۱۰ تیرماه درحالیکه با شماری از همکاران گروه جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی مشغول برگزاری مصاحبه داوطلبان دکترای جامعهشناسی بودیم، تلفنم زنگ خورد. چون منتظر تلفن ضروری بودم، از جلسه بیرون رفتم و پاسخ دادم. خانمی خود را از امور اداری دانشگاه معرفی کردند و خواستند برای به جریان افتادن کارهای بازنشستگی همین امروز یک شماره حساب بانک صادرات، اطلاعات و مدارکی دیگر ارسال کنم. گفتم، مگر من بازنشسته شدهام؟ من که قانوناً تا دو سال دیگر میتوانم کار کنم. هنوز حکم بازنشستگی را هم ندیدهام. گروه و شاید دانشکده هم در جریان نیستند. علت بازنشستگی زودهنگام بدون درخواست خودم و گروه چه بوده؟ اگر هم به هر دلیلی تصمیم گرفتهاند یک عضو هیئتعلمی را بازنشسته (بخوانید اخراج) کنند، آیا نباید از قبل رسماً به او و به گروه آموزشی اطلاع دهند؟ این همکار محترم امور اداری گفتند، بله حق با شماست ولی از من خواستهاند و معذورم. گفتند، حکم از طریق اتوماسیون به دانشکده ارسال شده و اصرار داشتند همین امروز شماره بانک صادرات، اطلاعات و مدارکی دیگر را بفرستم تا کارهای اداری به سرعت انجام شود. گفتم، فعلاً که درگیر مصاحبه داوطلبان دکترا هستم. بهعلاوه باید حکم را ببینم و دلیل آن را بدانم. انشاءالله در فرصتی اینها را هم میفرستم. برای انجام کار با سرعت مورد نظر مسئولان بالادستیشان، بلافاصله تصویر حکم را با تلگرام و اطلاعات درخواستی را هم با تلگرام و پیامک فرستادند.»
او ادامه داده است: «تاریخ حکم ۱۴۰۳/۰۴/۰۶ (آخرین روز کاری پیش از انتخابات) است و به استناد مصوبه مورخ ۱۴۰۲/۰۶/۰۸ هیئتامنای دانشگاه صادر شده است. این مصوبه، محتوا و دلایل آن هیچگاه بهصورت کتبی یا شفاهی از طرف مسئولان دانشگاه به من اطلاع داده نشده است. حتی مدیر محترم گروه هم اطلاع نداشتند، زیرا در برنامهریزی درسی گروه برای نیمسال آینده، که حدود یکماهونیم قبل تصویب شد، برنامه کامل یک عضو هیئتعلمی شاغل برایم در نظر گرفته شد. فقط افواهی و بهصورت شایعه در اسفندماه ۱۴۰۲ از برخی همکاران شنیده بودم که گویا هیئتامنای دانشگاه چنین مصوبهای داشته است. با توجه به این، حدود یکماهونیم قبل از رئیس محترم دانشکده خواستم بررسی بفرمایند و به من اطلاع دهند که آیا این موضوع درست است و چنین مصوبهای وجود دارد؟ و اگر درست است، کی قرار است اجرا شود تا من برنامههای کار و زندگیام را مطابق آن تنظیم کنم. به هر حال کارمند محترم اداری براساس خواسته مسئولان بالادستی اصرار و عجله داشتند تا کارهای اداری آن زودتر انجام شود.»
به نوشته این جامعهشناس: «تا جایی که میدانم روال و قاعده این است که حکم بازنشستگی اعضای هیئتعلمی را پایان هر ترم، در ترم دوم، شهریورماه میزنند که بعد از یکسال کار از مرخصی سالانه مردادماه استفاده کرده باشند؛ همچنین از قبل به فردی که قرار است بازنشسته شود رسماً خبر میدهند تا بتواند برای کار و زندگیاش برنامهریزی کند. اما انگار در این مورد خاص مسئولان دانشگاه شتابزدگی خاصی دارند. آیا این شتابزدگی برای اجرای حکم، با برگزاری انتخابات رابطهای دارد یا یک اقتران اتفاقی است؟ خدا داند.»
سراجزاده ادامه داده است: «این داستان برای آقای دکتر رسول رسولیپور، عضو هیئتعلمی گروه فلسفه دانشگاه خوارزمی هم دقیقاً به همین ترتیب رخ داده است. رسولیپور فردی است که به شهادت قاطبه همکاران از فضل و کمال علمی و اخلاقی والایی برخوردار است، چند دوره با رأی اعضای هیئتعلمی رئیس دانشکده ادبیات بوده، در سطح ملی و بینالمللی در رشته خودش (فلسفه دین) شناخته شده است، برای تدریس در سایر دانشگاهها ازجمله دانشگاه تهران از او دعوت میشود، دانشجویان از عملکرد آموزشی او فوقالعاده راضیاند و خلاصه اگر در دانشگاهی معیارهای علمی و اخلاق حرفهای حاکم باشد، وجودش برای رشته خودش و دانشگاه باعث افتخار و آبروست؛ ولی چه میشود کرد که این همه برای مدیران دانشگاه کافی نیست و ایشان را هم زودهنگام بازنشسته کردهاند.»
