اعلام استقلال نافرجام فیلیپین
در ۱۲ ژوئن ۱۸۹۸ در شهر کاویت فیلیپین اعلامیهای با عنوان اعلامیه پایان انقلاب فیلیپین و استقلال این کشور از استعمار اسپانیا، توسط امیلیو آگوینالدو، یکی از دو رهبر اصلی انقلابیون فیلیپینی که از آگوست ۱۸۹۶ در مبارزه با اسپانیا بودند، قرائت شد.

در ۱۲ ژوئن ۱۸۹۸ در شهر کاویت فیلیپین اعلامیهای با عنوان اعلامیه پایان انقلاب فیلیپین و استقلال این کشور از استعمار اسپانیا، توسط امیلیو آگوینالدو، یکی از دو رهبر اصلی انقلابیون فیلیپینی که از آگوست ۱۸۹۶ در مبارزه با اسپانیا بودند، قرائت شد. این انقلاب زمانی علنی شد که مقامات اسپانیایی، سازمان مخفی ضداستعماری با نام کاتیپونان را کشف کردند. با کشف این سازمان که در پی استقلال از اسپانیا از طریق مبارزه مسلحانه بود، شورش تمام کشور را فراگرفت.
این شورشها با اختلافات درونی انقلابیون و سرکوب اسپانیا فرونشست، اما وقتی میان اسپانیا و آمریکا در خلیج مانیل، جنگی درگرفت و آمریکاییها مانیل را تصرف کردند، انقلابیون فیلیپینی زمان را مغتنم شمردند و اعلامیه استقلال را منتشر کردند. این اعلامیه البته مورد پذیرش اسپانیا و آمریکا قرار نگرفت. در قطعنامه پاریس در همان سال، ضمن خاتمهدادن به جنگ آمریکا و اسپانیا، اداره فیلیپین به آمریکا واگذار شد و بدینترتیب در چهارم فوریه ۱۸۹۹، نبرد مانیل بین نیروهای فیلیپین و آمریکا درگرفت. با این همه این نبردها نیز به استقلال فیلیپین منجر نشد و استقلال و رسمیت کشور فیلیپین تا سال ۱۹۴۶ طول کشید.