سالروز درگذشت مترجم کهنه‌کار
محمود اعتمادزاده (به‌آذین) در سال ۱۲۹۳ در رشت به دنیا آمد و آموزش ابتدایی و متوسطه را در شهرهای رشت، مشهد و سپس تهران پشت سر گذاشت.
او در سال ۱۳۱۱ جزو دانشجویان اعزامی ایران به فرانسه بود و تا دی‌ماه ۱۳۱۷ در فرانسه ماند و از دانشکده مهندسی دریایی بِرِست و دانشکده مهندسی ساختمان دریایی در پاریس گواهینامه گرفت.
به‌آذین با چاپ داستان‌های بی‌شمار و ترجمه‌های باارزشی از آثار مشهور جهانی از برجسته‌ترین چهره‌های ادبیات معاصر محسوب می‌شود.
به‌آذین در عرصه روزنامه‌نگاری نیز فعال بود و در سال‌های پیش از انقلاب مدتی سردبیری «پیام نوین» و «کتاب هفته» را برعهده داشت. به‌آذین به همراه جلال آل‌احمد در سال ۱۳۴۷ بنیان کانون نویسندگان ایران را بنا نهاد.
ازجمله ترجمه‌های او می‌توان به «بابا گوریو»، «زنبق دره»، «رم ساغری» و «دختر عمو بت» از اونوره دو بالزاک، «اتللو» و «هملت» از شکسپیر، «ژان کریستف» و «جان شیفته» از رومن رولان، «دن آرام» و «زمین نوآباد» از میخائیل شولوخوف، «استثنا و قاعده» از برتولت برشت و... اشاره کرد.
محمود اعتمادزاده، دهم خردادماه ۱۳۸۵ در ۹۲ سالگی درگذشت.
