منصوره محمدی

منصوره محمدی

خبرنگار گروه سیاست

مقالات
  • پاندول ثبات و جابه‌جایی

    پاندول ثبات و جابه‌جایی

    با نگاه به آنچه با تغییر دولت‌ها بر سر عزل و نصب‌های مدیران رخ داده، می‌توان به دلیل سردرگمی‌ها در اینباره پی برد. نه آنکه تغییر مدیریتی به ویژه در ساختار سیاسی کشور پس از تغییر دولت‌ها و نگاه‌های متفاوت لازم نباشد؛ اما تغییرات بدون پشتوانه و با نگاه صرفا سیاسی و نه تخصصی، هم هزینه اضافی به کشور تحمیل می‌کند و هم سازمان و مجموعه‌ها را از مسیر پیشرفت دور می‌کند.

  • عوارض گسست انتقال تجربیات حکمرانی

    عوارض گسست انتقال تجربیات حکمرانی

    اگر بخواهم دسته‏‌بندی کلی از مضرات این گسست و انفصال داشته باشم، در وهله اول یک نوع سرخوردگی در سطح نیروهای کارشناسی در سازمان‏‌های دولتی ایجاد می‏‌کند. زمانی که می‏‌بینند الزامی به انتقال تجربیات، کامیابی‏‌ها و ناکامی‏‌ها و نتایج آن‏ها نیست و نمی‌‏شود هر کاری را با تغییر مدیریت‌‏ها از نو و زاویه جدیدی شروع و تکرار کرد.

  • وفاق با ما نه دیگران

    وفاق با ما نه دیگران

    «گردنم را در گرو وعده‌هایم می‌گذارم؛ اصلاح حکمرانی/بازگشت به مردم»؛ این متن نوشته‌شده پشت سر پزشکیان در نخستین نشست خبری او بود. رئیس‌جمهوری که با وعده «وفاق ملی» کار خود را آغاز کرد و کابینه‌ای ترتیب داد که رضایت همه جریان‌های حزبی را به‌دست آورد و به قول خودش حکمرانی پرایراد موجود را اصلاح کند و دل مردم را به دست آورد. اما چندهفته‌ای است که او در معرض انتقاداتی در خصوص انتصاب مدیرانش است.

  • تقویت جریان میانه

    تقویت جریان میانه

    در کابینه‌‏ای که پزشکیان در نظر گرفت ترکیبی از جریان‏‌های اصلاح‏‌طلب، اصولگرا و چهره‏‌های میانه وجود دارند. عده‌‏ای این رویکرد پزشکیان را جریان سنتری می‏‌دانند که شاید بتواند جریان‏‌های سیاسی پس از انقلاب را از این بن‌‏بست تاریخی نجات دهد. اما اینگونه به نظر می‏‌رسد که او بدون توجه به مفاهیم مصطلح چپ و راست و با استفاده از افراد هر دو جناح در پی شکل‌‏دهی به ساختاری است تا با خنثی‌‏سازی تنش‌‏های جناحی به اهداف خود برسد.

  • فضای زندان پس از اتفاقات 88 قابل تحمل‌‏تر بود

    فضای زندان پس از اتفاقات 88 قابل تحمل‌‏تر بود

    فیض‌الله عرب‌سرخی، فعال سیاسی اصلاح‎طلب و زندانی سیاسی است که در جریان اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸ به زندان رفت و حدود پنج سال در زندان بود. وی در گفت‌وگو با هم‌میهن درباره شرایط زندان و چرایی فضای حاکم در آن، با توجه به نامه اخیر فائزه هاشمی از بند زنان زندان اوین توضیحاتی داده است که در ادامه می‌خوانید.

  • اصولگرای میانه‌‏رو

    اصولگرای میانه‌‏رو

    محمدحسن ابوترابی‌فرد را یک اصولگرای میانه‌رو می‌دانند. عضو جامعه روحانیت مبارز که در زمان حضور در مجلس، عضو فراکسیون رهروان ولایت بوده است. او را به اصولگراهای سنتی نسبت می‌دهند، البته از آن دست اصولگراهای سنتی که معمولاً مواضع میانه‌ای نسبت به موضوعات سیاسی و اجتماعی در سال‌های پس از انقلاب داشته است.

  • حرکت به سمت مطلوب؟

    حرکت به سمت مطلوب؟

    مقایسه دو گروه وزرا و معاونین رئیس‌جمهور حاکی از آن است که مسعود پزشکیان در انتخاب معاونین نزدیک‌تر به وعده‎های انتخاباتی خود عمل کرده است و در انتخاب وزرا به نظر می‎رسد دست او بسته بوده‎است. هنوز انتقادها به دولت‌های جمهوری اسلامی برای اختیار نداشتن در چینش کابینه پابرجاست اما به نظر می‌رسد پزشکیان با توجه به رویکرد خود که هم می‌خواهد مردم را راضی نگه دارد و هم خواهان وفاق ملی در سطح حاکمیت و جریان‎های سیاسی است؛ براساس اختیارات و اقتضائات مورد نظر خود عمل کرده است.

  • وفاق ملی، بازتعریف سیاسی

    وفاق ملی، بازتعریف سیاسی

    کابینه پزشکیان در نهایت توانست رای اعتماد مجلس انقلابی را جلب کند؛ کابینه‌ای که بر سر رای نیاوردن چند وزیر آن اشتراک نظر بین اصولگراها و اصلاح‌طلب‌ها وجود داشت و البته در تمام این روزها گروهی از اصلاح‌طلبان، مخالفِ چند چهره اصولگرا در کابینه بودند و اصولگراها نیز مخالفِ چند چهره اصلاح‌طلبِ حاضر در لیست. اما در نهایت پزشکیان با نطق پایانی‌اش در مجلس پیروزی را از آنِ خود کرد. این نطق و رای اعتماد پس از آن اختلافات عمیق اصولگرایان را که در روزهای پیش از آن نیز ظهور کرده بود، عمیق‌تر کرد.

  • گفتمان اصلاح‏‌طلبی کم‏‌جـان، اما زنـده

    گفتمان اصلاح‏‌طلبی کم‏‌جـان، اما زنـده

    «نوسازی گفتمان اصلاح‏‌طلبی» موضوع نشستی بود که دفتر سیاسی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‏‌ها با سخنرانی محمدجواد غلامرضاکاشی، استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار کرد. کاشی در این نشست ابتدا توضیحاتی نظری در مورد گفتمان اصلاح‌‏طلبی و سپس دلایلی درباره کم‏‌جان بودن این گفتمان ارائه و سپس پیشنهاداتی برای نوسازی آن ارائه کرد که در ادامه این گزارش می‏خوانید.

  • هم کنشگری هم انتقاد

    هم کنشگری هم انتقاد

    پس از اعلام لیست پیشنهادی وزرا از سوی رئیس‌جمهوری بسیاری از فعالان سیاسی و بخشی از جامعه به وضوح دغدغه و نگرانی خود را از انتخاب وزرای کشور و آموزش و پرورش اعلام کردند که شاید بتوان گفت که حاکی از تبدیل شدن نقد به مثابه یک امر سیاسی به یک کنش هدفمند، پیگیرانه و پرسشگرانه دارد؛ هرچند که از سوی نخبگان سیاسی و افراد آشنا به امر سیاسی رخ داده باشد. چقدر از این انتقادها از سوی سهم‌خواهانی پیش رفته که به دنبال جایگاهی بوده‌اند که به آن نرسیده‌اند؟ چه میزان از روی دلسوزی انتقاد کردند و مرز بین کنشگری سیاسی، انتقاد و اظهارنظرهای احساسی کجاست و وظیفه رئیس‌جمهور نسبت به این انتقادها چیست؟ هم‌میهن در پاسخ به این پرسش‌ها گفت‌وگوهایی با اساتید علوم سیاسی و فعالان سیاسی داشته است که در ادامه این گزارش می‌خوانید.