پیش‏گویی‏‌های یک وکیل 

نعمت احمدی، وکیل پایه یک دادگستری جمعه سی‌ویکم شهریور امسال (1402) درگذشت. وکیلی که نامش با پرونده‌های مطرح و مهمی مانند «متهمان پرونده کودتای مخملی»، «قتل‌های محفلی در کرمان» و حتی دادگاه برخی از روزنامه‌نگاران نام‌آشنایی مانند شمس‌الواعظین گره خورده است. او که دانش‌آموخته حقوق بود و دکترای تاریخ داشت، در روزهای پایانی زندگی با سرطان دست‌وپنجه نرم کرد و نهایتاً در 68 سالگی دارفانی را وداع گفت. با آن که او روزهای سختی را پشت سر می‌گذاشت اما یکشنبه ۶ فروردین امسال با ابطال پروانه وکالت خود روبه‌رو شد و از جمله اساتیدی بود که از دانشگاه اخراج شد.
نعمت احمدی دستی بر آتش مطبوعات نیز داشت و با یادداشت‌هایی که می‌نوشت مانند بسیاری از روزنامه‌نگاران سعی در اصلاح موضوعات و مسائل داشت. حتی در مصاحبه‌هایی که با او می‌شد نگرانی‌های خود را از راه‌های اشتباهی که مسئولان در پیش گرفته بودند، اعلام می‌کرد.
اوایل سال 98 بود که نعمت احمدی در مصاحبه‌ای، دلواپسی‌ خود را بروز داده و گفت: «اگر شرایط اقتصادی جامعه با همین روال پیش برود باید منتظر «انقلاب قابلمه‌ به‌دست‌ها» باشیم. کسانی که برای رفع گرسنگی با قاشق به قابلمه می‌زنند.» پس از این مصاحبه در آبان 98 اعتراضات شکل گرفت و این پیش‌بینی او به حقیقت پیوست.
پس از آن نیز نعمت احمدی از اعتراض گسترده‌ای خبر داده و اعلام کرد که اگر شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور به همین روال پیش برود، باید منتظر اعتراض گسترده‌ای بود. شاید اگر پیش‌بینی‌های او جدی گرفته شده و تغییرات لازم صورت می‌گرفت، شاهد اعتراضات سراسری و اتفاقات تلخ و ناگوار سال گذشته نبودیم. او جزو آن دسته از وکلایی بود که با جامعه مأنوس شده و دغدغه شرایط و مشکلات جامعه را داشت و با تفکر روی این مصائب به راه‌حل آن نیز فکر می‌کرد. اما در آخرین روزهای عمرش علاوه بر بیماری با بی‌مهری‌های بسیاری دست و پنجه نرم کرد. بی‌مهری‌هایی که به دلیل صراحت لهجه و عنوان کردن موضوعات حساس به او روا داشتند.