احمد بخشایش اردستانی نماینده اردستان: نمایندگان به دنبال مدیران همراه با خود هستند
برخی از نمایندگان معتقدند که برای پیگیری مطالبات مردم باید رؤسای ادارات و مقامات محلی با آنها همدل و همسو باشند و اگر نمایندهای قدرت بگیرد باید رؤسای پیشین را کنار بزند چون ممکن است با او همراهی نکنند.

برخی از نمایندگان معتقدند که برای پیگیری مطالبات مردم باید رؤسای ادارات و مقامات محلی با آنها همدل و همسو باشند و اگر نمایندهای قدرت بگیرد باید رؤسای پیشین را کنار بزند چون ممکن است با او همراهی نکنند. احمد بخشایشاردستانی، نماینده اردستان و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی از جمله این دسته از نمایندگان است که در گفتوگو با هممیهن به تشریح موضوع دخالت نمایندگان در انتصابات پرداخت که در زیر آمده است.
در استانها بخش عمدهای از انتقادات در حوزه انتصابات به نقشآفرینی نمایندگان مجلس و حتی دخالت آنها مطرح شده است. دخالت نمایندگان در انتصابات بهویژه در شهرستانها را چگونه ارزیابی میکنید؟
این را قبول ندارم. دولت اصلاً استخدام جدید ندارد. یادتان باشد که نمایندگان انتخابی و دولتیها انتصابی هستند و با یک قلم (امضای حکم) میروند و میآیند. دولتمردان کمتر به مردم پاسخ میدهند، اما نمایندگان در دسترس مردم هستند. به قول مونتسکیو: «هر 7 سال مردم شیر میشوند.» یعنی وقتی مردم میخواهند نمایندگان خود را انتخاب کنند، قدرت میگیرند. بنابراین نمایندگان مسئول و پاسخگو در مقابل مردم هستند.
اینکه نمایندگان در دسترس مردم هستند، بهانه خوبی است برای دخالت در انتصابات؟
مردم مشکلات خود را به نمایندگان میگویند و نمایندگان هم مجبورند در شهرستانها این مشکلات را با فرماندار یا رئیس ادارات مطرح کنند. گاهی فرمانداران و رؤسای ادارات در حدی نیستند که بتوانند مشکل را حل کنند و نماینده مجبور میشود که با مقامات بالاتر نامهنگاری کند. یعنی محدودیتهایی که دور فرماندار و رؤسای ادارات را گرفته باعث میشود که نماینده دچار چالش شود. مثلاً گاهی افراد میآیند که در آزمون استخدام آموزش و پرورش رد شدهاند. نماینده به دلیل متمرکز بودن کارها، نمیتواند با رئیس آموزش و پرورش شهرش مکاتبه کند، بلکه باید به وزیر نامه بنویسد.
دخالت در انتصابات توسط نمایندگان در حد رد شدن در آزمون استخدامی نیست. بلکه در حد مقامات عالیرتبه محلی است...
نمایندهها معمولاً تلاش میکنند رؤسایی بر مسند ادارات شهرشان بنشینند که با آنها بیشتر همدل باشند. به این معنی نیست که دنبال رای است چون نماینده تا 4 سال رای نمیخواهد. در شهرستانها قطببندیها شدید است. به عنوان مثال در یک شهرستانی که دو کاندیدای رقیب دارد، به دلیل آنکه رؤسای ادارات را نماینده پیشین چیده، رؤسای ادارات برای ماندگاری خود وارد صحنه انتخابات شده و تمام تلاش خود را میکنند.
اما وقتی نماینده جدیدی رای میآورد رؤسای ادارات سعی نمیکنند که با او همراه شوند. حتی در مقابل فعالیتهای نماینده جدید سنگاندازی میکنند تا نماینده جدید موفق نشود. به همین دلیل گاهی نمایندگان مجبور میشوند به وزیر، فرماندار یا استاندار متوسل شوند تا مشکل حل شود. در واقع نماینده کسی را منتصب نمیکند. مدیرکلها یا وزرا گاهی از نمایندگان میخواهند که افراد کاربلد را به آنها معرفی کنند و نمایندگان از خود آن اداره افرادی را برای مدیریت معرفی میکنند. این دخالت محسوب نمیشود بلکه همدلی و همراهی به وجود میآورد تا نماینده بتواند در 4 سال نمایندگی خود مطالبات مردم را پیگیری کند.