حتــما لازم قطــعا ناکــافی
روزنامه هم‌میهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.
از هفتـــه گذشـــته که اخبــار مثبتـــی دربــــاره ســـرنوشت مذاکرات احیای برجام شنیده شد، همچنان این جریان خبری ادامه دارد و روزانه بر اخبار قبلی اضافه می شود. در این میان یکی از مهمترین مسائلی که در دستور کار هر نیروی اصلاح طلبی قرار دارد این است که با این موضوع چگونه روبه رو شود؛ مخالفت با برجام، حمایت همراه با سرکوفت زدن به کسانی که پیشتر مخالفت ناموجهی با آن داشتند، یا حمایت بدون قید و شرط از احیای توافق برجام؟ مخالفت با برجام به لحاظ تاکتیکی مورد حمایت کسانی است که قصد بدتر شدن شرایط و سقوط را دارند. در واقع اگر کسی بخواهد که نواصولگرایان حاکم به زمین بخورند، بهترین گزینه نفی و رد برجام است. ولی مشکلی که وجود دارد این است که در کنار زمین خوردن آنان، جامعه ایران و مردم نیز فقیر و ضعیف می شوند و این در بلندمدت و حتی میان مدت به زیان اصلاح طلبی و به سود براندازی است. یک نیروی ملی باید
از احیای آن دفاع کند، هرچند این گام اول برای اصلاحات امور کشور است. حمایت همراه با سرکوفت زدن به کسانی که پیشتر مخالفت غیراصولی و قدرت طلبانه می کردند نیز مفید نیست. تاریخ در این باره قضاوت بی رحمانه ای علیه آنان خواهد کرد و نیازی به محکومیت از جانب ما ندارند. بنابراین راه و موضع منطقی، حمایت بدون قید و شرط از احیای برجام است. ولی آیا با برجام مشکل ایران حل می شود؟ قطعا خیر، همچنان که پیشتر هم که تصویب شد، مشکل حل نشد و حتی بدتر هم شد. چرا؟ برای آن که برجام یک گام اولیه است؛ مثل بیماری که نیازمند جراحی است و شکم او را با تیغ جراحی شکافته و باز می کنند. رها کردن او به همین صورت موجب مرگش می شود، باید غده را بیرون آورد و محل جراحی را بسته و ترمیم کرد. برجام نیز همین‌گونه است. برجام گام اول برای برداشتن بزرگترین مانع در
ایجاد روابط خارجی پایدار و در خدمت توسعه ایران است. اگر آن گام‌ها برداشته نشود، برجام کمک چندانی نمی‌کند. به علاوه و ازآن مهمتر، برجام باید امکان اصلاحات ساختاری در اقتصاد، مدیریت، مبارزه با فساد، کاهش کسری بودجه، شفافیت و... ایجاد کند. برجام مثل برداشتن مانعی بزرگ از روی جاده پیشرفت است، این مانع باید برداشته شود، ولی آیا با برداشتن آن، خودروی ما برای پیشرفت حرکت خواهد کرد؟ پاسخ لزوماً مثبت نیست. خودروی سالم، راننده متبحر، بنزین کافی و از همه مهمتر هدف و نقشه راه دقیق لازم داریم. و بالاخره برجام باید از طریق قدرت ملی ایران تضمین شود. مهمترین مولفه قدرت ملی، حمایت عمومی مردم از حکومت و مشارکت در سرنوشت خویش است. برجام اگر به تقویت وحدت ملی و مشارکت عمومی منجر نشود، دیر یا زود شکست خواهد خورد. از این رو احیای برجام حتما لازم است، ولی قطعا ناکافی است و باید با سه گام مهم بعدی که به طور مختصر به آنها اشاره شد، تکمیل شود، در غیر این صورت دیری نخواهد پایید که دوباره به وضعیت کنونی و یا بدتر از آن برمی‌گردیم.
به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید
