ایران آماده است
روزنامه هممیهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.
یکی از محورهای اصلی حملات پیاپی از جانب نواصولگرایان به روحانی و ظریف توافق برجام بود. آنان در این دشمنی چنان افراطی هستند که همچنان نیز به این حملات ادامه میدهند. جالبتر اینکه از بس علیه برجام حملهور شدند، به این باور رسیدند که برجام «بدِ مطلق» است و اگر آنان در مصدر امور قرار گیرند، یا توافقی بسیار بهتر از برجام را به طرف آمریکایی تحمیل میکنند، یا بدون برجام، کشور را به بهترین شکل اداره خواهند کرد. با این رویکرد و با قاطعیت انتخابات را به صورتی برگزار کردند که همه میدانستند چه کسی عهدهدار پاستور خواهد شد و شد. اعتماد آنان به این گزاره در حدی بود که قبول نکردند دولت روحانی برجام را نهایی کند و حداقل این بار را از دوش دولت آنان بردارد. از این رو هنگامی که خودشان هم آمدند عجلهای برای آغاز گفتوگوها نداشتند و ۵ ماه آن را به تاخیر انداختند، تا به طرف آمریکایی نشان دهند که دست آنان پُر است و عجلهای ندارند. پس از آغاز مذاکرات نیز از موضع بالا برخورد کردند، بهویژه که در داخل کشور واکسیناسیون موفق شده بود و این دستاورد بزرگی برای دولت بود، حتی اگر واکسنها را روحانی وارد کرده باشد. در مذاکرات روشن شد که رسیدن به توافق، مطابق پیشفرضهای طرف ایرانی در کار نیست. ادامه مذاکرات کمکم بینتیجه بودن را نشان داد. ولی همزمان مشکلات اقتصادی آغاز شد. بودجه سال ۱۴۰۱ اولین آزمون بود. ولی ماجرای اصلی از بهار سال ۱۴۰۱ آغاز شد. تورم که مطابق وعدههای صریح آقای رئیسی، قرار بود نصف شود، نهتنها نصف نشد، بلکه بیشتر هم شد، حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی شوک جدی را وارد کرد. آنچه پس از گذشت یک سال قطعی بود اینکه با وجود تحریمها و تنش در روابط خارجی امکان بهبود امور اقتصادی وجود ندارد و آنگونه که پیش از آمدن در قدرت فکر میکردند، واقعیت نداشته است. شاخصهای تولید، سرمایهگذاری، اشتغال، تورم، رفع فقر و... اصلیترین موضوعات شعارهای آقای رئیسی پس از یک سال نهتنها مثبت نشده که منفیتر هم شده است. از سوی دیگر فقدان منابع ارزی موجب کاهش تواناییهای خارجی ایران نیز شده است. پس از سال ۱۳۹۴، امکانات مادی ایران موجب تقویت توانایی خارجی آن شده بود. ولی اکنون سالهاست که این امکانات محدود شده است. دولت اکنون متوجه شده است که رشد سرمایهگذاری، تقویت سیاست خارجی و کنترل تورم مستلزم توافق برجام است. از این رو آمادگی دولت ایران برای رسیدن به توافق قطعی است. فقط دو مانع دیگر وجود دارد؛ اول، جزئیات فنی برجام که اطلاع دقیقی از مشکلات آن نداریم. دوم، اراده دولت آمریکا که چقدر مایل به امضای توافق است که این نیز خارج از بحث این یادداشت است.