۵۴۰ امضا در حمایت از مهاجران
۵۴۰فعال مدنی، روزنامه‌نگار، هنرمند، دانشگاهی، وکیل و پزشک در بیانیه‌ای با مهاجران و پناهندگان افغانستانی، اعلام همبستگی کردند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «
540فعال مدنی، روزنامه‌نگار، هنرمند، دانشگاهی، وکیل و پزشک در بیانیه‌ای با مهاجران و پناهندگان افغانستانی، اعلام همبستگی کردند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «متاسفانه از روزهای پایانی تابستان بدین‌سو، شاهد شکل‌گیری جریانی علیه مهاجران افغانستانی هستیم که با فرافکنی و بزرگ‌نمایی و انتشار مطالب خلاف‌واقع و نیز گاهی با رفتارها و گفتارهای نژادپرستانه کوشش می‌کنند مهاجران را عامل مشکلات معیشتی و امنیتی جامعه معرفی کنند و تاثیری منفی بر افکار عمومی بگذارند. برخی رسانه‌ها ایران را مهاجرپذیرترین کشور در سطح جهان و تعداد مهاجران را تا 10میلیون هم برآورد کرده‌اند و هشدار می‌دهند که ایران در آستانه تسخیر توسط افغانستانی‌ها و تغییر تعادل جمعیتی است. درحالی‌که براساس سالنامه مهاجرتی ایران ۱۴۰۱، ایران بیست‌وسومین کشور مهاجرپذیر است. همچنین طبق آمار کمیساریای عالی سازمان‌ملل در امور پناهندگا (UNHCR)، 2/8میلیون افغانستانی در 103کشور جهان ازجمله ایران و پاکستان مهاجرند که از این تعداد فقط 62/1میلیون نفر در دوسال گذشته از افغانستان خارج شده‌اند. بنابراین آمار کمیساریای عالی پناهندگان در ایران که تعداد مهاجران در ایران را 5/4میلیون نفر و وزیر کشور دولت جمهوری اسلامی ایران، مجموع کل مهاجران افغانستانی را نزدیک پنج‌میلیون نفر اعلام می‌کنند، منطقی به‌نظر می‌آید. این رقم، تعداد قابل‌توجهی است اما در جمعیت ۸۵میلیونی ایران، کمتر از ۶درصد را در برمی‌گیرد که نمی‌تواند عامل به وجود آمدن گرانی‌ها، تورم، بیکاری و... شود.»
در ادامه این بیانیه همچنین عنوان شده است: «با توجه به شرایط امروز جامعه، امضاءکنندگان این بیانیه، به‌عنوان بخشی از افکار عمومی جامعه، شکل‌گیری و هدایت جریان‌هایی را که برای حل مسئله مهاجران بر طبل خشونت، نفرت‌پراکنی و تبعیض می‌کوبند، یک عقبگرد فاجعه‌بار برای جامعه ایران و نافی حقوق و ارزش‌های بنیادین انسانی و مدنی دانسته و بر رعایت کرامت انسانی و حقوق مهاجران طبق اصول اخلاق ایرانی، ارزش‌های معنوی و حقوق بین‌المللی تاکید می‌کنیم. بر این اساس اعلام می‌داریم:
۱. باتوجه به پیوستن ایران به کنوانسیون ۱۹۵۱ سازمان‌ملل، انتظار می‌رود دولت جمهوری اسلامی ایران در راستای عمل به تعهدات خود، رسیدگی به وضعیت پناهندگان و مهاجران را ازطریق سیاست‌گذاری‌های کلان و با تدوین و تصویب قوانین به‌روز و کارآمد و با جلوگیری از انباشت آیین‌نامه‌ها، بخشنامه‌ها و مقررات در نهادهای مرتبط با امور مهاجران (که امکان برخورد سلیقه‌ای با مهاجران و پناهندگان را افزایش می‌دهد)، در صدر اولویت‌ها و سیاست‌های مهاجرتی خود قرار دهد تا تکلیف شمار فراوان مهاجران مشخص شود. قوانین و موانع حقوقی و کاستی‌های اجرایی سیستم فعلی، سبب پیچیده و مبهم‌شدن شرایط کنونی و آینده مهاجران شده است. تحول در سیستم کنونی (شامل شفافیت و فراگیری در قانون و قاطعیت و کارآمدی در اجرا)، سبب تعیین تکلیف مهاجران موجود و متقاضیان آینده و کاهش ابهامات و تنش‌های احتمالی می‌شود. این امر همچنین زمینه‌های رعایت حداکثری حقوق پناهندگان و مهاجران و امکان جذب و استفاده از ظرفیت‌های مهاجران متخصص و تحصیلکرده را فراهم می‌کند. برخلاف تصور عمومی و نگاه فرادستیِ بخشی از جامعه به مهاجران، افراد تحصی‌کرده و متخصصان زیادی در میان آنها وجود دارند که ما نتوانسته‌ایم از ظرفیت‌شان استفاده کنیم.
۲. انتظار می‌رود مسئولان دولتی وظیفه شفاف‌سازی، روشنگری افکار عمومی، جلوگیری از انتشار اخبار کذب و مقابله با مهاجرستیزی و دوقطبی‌سازی جامعه را به‌صورت جدی به انجام رسانند.
۳. جامعه جهانی به‌ویژه سازمان‌ملل‌متحد و بازیگران مؤثر و بین‌المللی را به انجام تعهدات و در پیش گرفتن اقدامات مسئولانه که حافظ منافع جامعه میزبان و مهاجران و پناهندگان باشد، فرا می‌خوانیم. انتظار می‌رود این نهادها در مکانیزم‌های حمایتی خود، بازبینی کرده و ضمن افزایش کمک‌های خود به کشورهایی مانند ایران -که خود با مشکلات عدیده اقتصادی دست به گریبان است- راه‌حل‌ها و سازوکار‌های پایدار و بلندمدتی برای حل مسئله مهاجران و پناهندگان ارائه دهند.
۴. و در پایان خطر واقعی را نه در پناه‌دادن به انسان‌های بی‌پناه، که در نزول ارزش‌های انسانی و عدالت و برابری، نادیده‌انگاری حقوق انسانی و شهروندیِ ضعیف‌ترین قشرهای جامعه و کرخت‌شدن وجدان عمومی در برابر رنج میلیون‌ها انسانِ قربانیِ ظلم‌هایِ تاریخی می‌دانیم.
