مردم آمریکا جنگ جدید نمیخواهند/بررسی نتایج نظرسنجی موسسات آمریکایی درباره نظر مردم آمریکا درباره جنگ
بهرغم حملات نظامی آشکار بین اسرائیل و ایران، مردم آمریکا برای تحمل جنگ دیگری در خاورمیانه آماده نیستند. به عبارت ساده، آمریکاییها خسته شدهاند.

بهرغم حملات نظامی آشکار بین اسرائیل و ایران، مردم آمریکا برای تحمل جنگ دیگری در خاورمیانه آماده نیستند. به عبارت ساده، آمریکاییها خسته شدهاند.
نظرسنجیهای جدید نشان میدهد که تعداد کمی از آمریکاییها از دخالت ارتش آمریکا در درگیری بین اسرائیل و ایران حمایت میکنند. در عوض، اکثر آنها مسیرهای دیپلماتیک، تحریمها یا حتی حملات سایبری به سیستمهای کامپیوتری را قبل از ارسال سلاح یا نیروهای آمریکایی ترجیح میدهند و اگر مداخله نظامی ضروری تشخیص داده شود، آنها ترجیح میدهند که کشورهای دیگر این کار را بکنند.
YouGov دریافته است که تنها ۱۶٪ از آمریکاییها فکر میکنند که ارتش آمریکا باید در درگیری بین اسرائیل و ایران دخالت کند. از هر ۱۰ نفر، شش نفر (۶۰٪) میگویند که دولت آمریکا نباید این کار را انجام دهد و ۲۴٪ مطمئن نیستند. اکثریت دموکراتها (۶۵٪)، جمهوریخواهان (۵۳٪) و مستقلها (۶۱٪) همگی متفقند که نمیخواهند ارتش آمریکا درگیر شود.
البته موسسه هاروارد-هریس دریافته که اکثریت قریب به اتفاق (۸۵٪) از مردم نمیخواهند ایران به سلاح هستهای دست یابد یا آن را توسعه دهد. این دیدگاهها دوحزبی هستند؛ تقریباً سهم یکسانی از دموکراتها (۸۶٪) و جمهوریخواهان (۸۵٪) نمیخواهند این اتفاق بیفتد. اما تنها اقلیتی (۲۴٪) از آمریکاییها معتقدند که برنامه هستهای ایران در حال حاضر یک «تهدید فوری و جدی» برای ایالات متحده است. بنابراین، آمریکاییها امیدوارند که روشهای دیگری غیر از مداخله نظامی برای متوقف کردن برنامه توسعه هستهای ایران کافی باشد:
شورای امور جهانی شیکاگو-ایپسوس دریافته که اولاً، آمریکاییها از آغاز مذاکرات دیپلماتیک با ایران (۸۳٪) برای متقاعد کردن ایران به محدود کردن برنامه هستهای خود حمایت میکنند. با وجود این، تعداد کمی از آنها نتیجه مثبتی از یک توافق پیشبینی میکنند. هاروارد-هریس دریافته که اکثریت (۴۵٪) معتقد بودند که هیچ توافقی حاصل نمیشود و ۲۳٪ فکر میکردند که فقط یک توافق بد حاصل میشود.
اگر هم دیپلماسی کافی نبود، ۸۰٪ از اعمال تحریمها علیه ایران حمایت میکردند. اکثریت (۵۹٪) نیز از حملات سایبری علیه سیستمهای کامپیوتری ایران برای متوقف کردن برنامه هستهای آنها حمایت میکردند. این موضوع نیز از حمایت دوحزبی برخوردار است؛ به طوری که ۸۸٪ از جمهوریخواهان و ۷۹٪ از دموکراتها با آن موافقند. وقتی صحبت از اشکال آشکارتر مداخله، بهویژه در زمینه ارسال سلاح یا نیرو به منطقه میشود، اجماع ضعیف میشود و احزاب دوقطبی میشوند. حمایت نیز بسته به هدف صریح ارائهشده متفاوت است.
به عنوان مثال، نظرسنجی شورای امور جهانی شیکاگو-ایپسوس در سال 2025 نشان داد که 55٪ طرفدار ارسال کمک نظامی به اسرائیل «تا زمان بازگشت گروگانها [در غزه]» هستند، درحالیکه 49٪ از ارسال کمک نظامی «تا زمان برچیده شدن یا نابودی حماس» حمایت میکنند. نظرسنجی سیاست خارجی اندیشکده کاتو در سال 2024 نیز حمایت اندکی از ارسال سلاح و کمک به اسرائیل را نشان داد.
احزاب نیز در مورد ارسال سلاح و تجهیزات نظامی به اسرائیل اختلافنظر دارند. در حالی که 72٪ از جمهوریخواهان از ارسال کمک به اسرائیل تا زمان برچیده شدن یا نابودی حماس حمایت میکنند، تنها 32٪ از دموکراتها و 47٪ از مستقلها با این نظر موافقند.
کمی کمتر از نیمی (48٪) از آمریکاییها از انجام حملات هوایی ایالات متحده علیه تأسیسات هستهای ایران حمایت میکنند. و حتی تعداد کمتری از اعزام نیروهای آمریکایی برای نابودی تأسیسات هستهای حمایت میکنند (۳۵٪). با این حال، اگر به جای آمریکا، اسرائیل برای متوقف کردن برنامه هستهای ایران تلاش کند، آمریکاییها بیشتر حمایت میکنند(60%).
در اینجا نیز دیدگاههای حزبی به شدت متفاوت است. جمهوریخواهان تقریباً دو برابر دموکراتها از حملات هوایی ایالات متحده علیه تأسیسات هستهای ایران حمایت میکنند (۶۹٪ در مقابل ۳۶٪) و از اعزام نیروهای آمریکایی برای نابودی تأسیسات حمایت میکنند (۵۲٪ در مقابل ۲۷٪). حتی وقتی صحبت از حمایت ایالات متحده از تلاش اسرائیل برای از بین بردن برنامه هستهای ایران میشود، دموکراتها کمتر از جمهوریخواهان حمایت میکنند (۴۷٪ در مقابل ۷۸٪).
در نهایت، آمریکاییها میخواهند از جنگ دیگری در خاورمیانه جلوگیری کنند. در عین حال، در حالی که اکثریت قاطع با دخالت نظامی ایالات متحده در درگیری بین اسرائیل و ایران مخالف هستند، اجماع دوحزبی قاطعی نیز وجود دارد که ایران نباید به سلاحهای هستهای دست یابد. تنها ۱۶٪ میگویند که ایالات متحده باید این واقعیت را بپذیرد.
این موضع دوگانه مخالفت با جنگ در عین مطالبه نتایج، به توضیح حمایت عمومی از دیپلماسی، تحریمها و حتی حملات سایبری به عنوان ابزارهای ترجیحی نفوذ کمک میکند اما حمایت از اقدامات شدیدتر، مانند حملات هوایی یا اعزام نیرو، همچنان محدود و بسیار مشروط است.
آمریکاییها به دنبال راهحلهای مسالمتآمیز هستند، اما در عین حال از نزدیک اوضاع را زیر نظر دارند و امیدوارند که رهبران جهانی بتوانند منطقه را از افتادن به ورطه جنگی گستردهتر بازدارند.