تحلیلی درباره مواضع مکرون در قبال اسرائیل

موضع اخیر مکرون درباره توقف ارسال تسلیحات از فرانسه به رژیم صهیونیستی که بلافاصله از ترس فشار لابی صهیونیست‌ها قدری تعدیل شد، با هدف بهره‌برداری‌های داخلی برای امانوئل مکرون و توازن مواضع دولت فرانسه بین یهودیان و مسلمانان داخل این کشور و نیز مسیحیان لبنان است.

فرانسوی‌ها خود را حامی مسیحیان جهان می‌دانند و عموماً در قبال تحولات مرتبط با آنها موضع‌گیری می‌کنند. بعد از جنگ‌های صلیبی، فرانسه این مسئولیت را برای خود در نظر گرفته است که این حمایت را از مسیحیان داشته باشد. از طرفی، در گذشته، لبنان جزو مستعمرات فرانسه بوده است و هنوز هم فرانسوی‌های زیادی در این کشور زندگی می‌کنند.

به علاوه، در حال حاضر یک اقلیت مسیحی در لبنان زندگی می‌کند که نه‌تنها برای فرانسه بلکه برای کل مسیحیان دنیا مهم هستند. فرانسه همواره سیاست حمایت از مسیحیان در لبنان را داشته است. در جنگ میان رژیم اسرائیل و لبنان، دولت فرانسه پیشنهاد آتش‌بس ۲۱ روزه را مطرح کرد و حتی کشورهای اروپایی و آمریکا از این پیشنهاد حمایت کردند، اما رژیم اسرائیل آن را نپذیرفت که به لحاظ داخلی برای فرانسه شکست و سرخوردگی به همراه داشت.

قبل از حملات رژیم اسرائیل به لبنان، مکرون بارها خواستار جلوگیری از این حملات شد، اما نتانیاهو به این درخواست توجهی نکرد که البته این موضوع به لحاظ داخلی برای مکرون نوعی شکست بود، از این رو اخیراً او وادار به نشان دادن واکنش شد و گفت که در ارسال تسلیحات نظامی به فلسطین اشغالی تجدیدنظر می‌کند.

چندان نمی‌توان نسبت به اجرایی شدن این ادعای مکرون امیدوار بود. در فرانسه چند میلیون یهودی و بیش از ۶ میلیون مسلمان زندگی می‌کنند که حزب مکرون به رای هر دوی آنها برای انتخابات و ماندگاری در قدرت نیاز دارد. از این رو، امروز مکرون بر سر یک دوراهی عجیب قرار گرفته است و باید دید چگونه این تناقض و منافع مشترک در بین مسلمانان و یهودیان را می‌تواند حل‌وفصل کند. شاهد بودیم که وزیر خارجه فرانسه در سالگرد ۷ اکتبر به محل حادثه در سرزمین‌های اشغالی رفت.

بنابراین، فرانسه در شرایطی نیست که بتواند رژیم اسرائیل را نادیده بگیرد یا سیاستش را تغییر دهد، اما از طرفی با موضوع مسیحیان لبنان و مسلمانان در فرانسه نیز مواجه است. به طور کلی باید گفت که مواضع اخیر فرانسه به خاطر فشارهای داخلی است و بعید است اجرایی شود. سوال این است که آیا ممکن است به خاطر تشدید حملات افسارگسیخته رژیم اسرائیل به کشورهای منطقه از جمله لبنان و سوریه، دولت‌های دیگر اروپایی نیز فرانسه را همراهی کنند؟ شاهد بودیم که بعد از موضع‌گیری مکرون، مقامات انگلیس و آلمان صریحاً اعلام کردند که به ارسال کمک‌های نظامی خود به رژیم اسرائیل ادامه می‌دهند و به‌نحوی فرانسه را تنها گذاشتند.

فرانسه نمی‌تواند نفوذ و قدرت لابی‌گری رژیم اسرائیل را نادیده بگیرد و به یکباره از مواضع قبلی خود برگردد. این یک پازل درهم‌تنیده است. این موضع مکرون بیشتر از سر استیصال و تضعیف جایگاهش در افکار عمومی بود که تهدیداتش نسبت به ممانعت از حمله رژیم صهیونیستی به لبنان فایده نداشت. از این رو ناچار بود مواضعی در این راستا اتخاذ کند. به هر حال، فرانسه در بسیاری از کشورهای اسلامی در منطقه سرمایه‌گذاری‌ کرده است و از سوی افکار عمومی این کشورها نیز تا حدودی برای مقابله با تجاوزات رژیم اسرائیل در غزه و لبنان تحت فشار است.