بزرگ‌تر شدن ارتش روسیه، اوکراین را به‌وحشت می‌اندازد

روی کاغذ، ارتشی متشکل از یک میلیون و پانصد هزار نفر از سربازان می‌تواند اوکراین را به عقب‌نشینی عظیمی وادار ‌کند. با این حال، شرایط آنقدرها هم ساده نیست. سربازان جدید باید آموزش ببینند که براساس برخی از گزارش‌ها، روندی است که برای سربازان روسی جدید معمولاً تا ۱۲ ماه طول می‌کشد. این مدت خیلی طولانی نیست اما برنامه آن که در دسامبر آغاز می‌شود به‌این معنی است که اکثر این سربازان تا پایان ۲۰۲۵ برای مبارزه آماده نخواهند بود.

با فرض اینکه چنین تلاشی از قابلیت‌های آموزشی ارتش روسیه فراتر نمی‌رود، سربازان جدید باید تجهیز شوند؛ از تجهیزات ارتباطی گرفته تا مواد منفجره، که اغلب با کمبود آنها مواجه‌اند. علاوه بر آن، این نیروهای جدید از میان نیروهای کارگری غیرنظامی استخدام شده‌اند، که بدون شک ضربه بیشتری به اقتصاد و روحیه شهروندان خواهد بود. این حقیقت که روس‌ها برای دو سال و نیم است که به‌شدت درحال مبارزه‌اند و همچنان به استخدام گسترده نیروهای جدید نیاز دارند نارضایتی را در تمام بخش‌های جامعه ایجاد می‌کند.

احضار مشمولان می‌تواند بحرانی از اعتمادبه‌نفس را حتی زمانی که افزایش واقعی نیروها شاید یک سال دیگر باشد، ایجاد کند. آشکار است که روس‌ها آسیب احتمالی به غیرنظامیان و روحیه نظامی را درک می‌کنند.

آنها همچنین می‌دانند هیچ بازدهی به‌زودی خود را نشان نمی‌دهد. بنابراین این سوال به‌وجود می‌آید که چرا روس‌ها خواستند اقدامی را اعلام کنند که می‌تواند در داخل کشور تنش ایجاد کند. تمایل مسکو برای متحمل شدن مشکلات احتمالی داخلی احتمالاً براساس این امید است که بزرگ شدن ارتش، دشمنان خارجی روسیه را به‌وحشت می‌اندازد.

ایالات متحده به‌دنبال توافقنامه صلحی بود که باعث می‌شد اوکراین مجبور شود برخی از مناطق خود را در اختیار روسیه قرار دهد. ناتو هم احتمالاً با این توافقنامه همراهی می‌کرد. اما اوکراینی‌ها به‌شدت نگرانند که روسیه از چنین معامله‌ای راضی باشد. با وجود تلفات روسیه و تغییر تدریجی جنگ، اوکراینی‌ها شانس منطقی را در ادامه بلوکه کردن پیشرفت‌های روسیه می‌بینند.

حفظ شرایط فعلی تا زمانی که آمریکا همین روند خود را طی کند، گزینه جذابی برای اوکراین است که احتمال آن هم وجود دارد. با این وجود، روس‌ها نیاز دارند استراتژی خود را تغییر دهند که آن ایجاد برنامه‌ای درازمدت برای از پا درآوردن دشمنان است.

روسیه نیاز دارد کاری انجام دهد که توافقی را با شرایط خود تحمیل کند که واکنش شدید آمریکا را در پی نداشته باشد. افزایش عظیم تعداد نیروهای روسی می‌تواند یکی از این گزینه‌ها باشد؛ شاید که بتواند دشمنان روسیه را متقاعد کند تا یا به‌کلی یا حداقل در بخشی تسلیم شوند. در غیر این صورت، نیروی بزرگتر جنگی می‌تواند عقب‌نشینی اوکراینی‌ها را در پی داشته باشد.

در نهایت، این را نشان می‌دهد که روسیه آمادگی دارد تا با اعزام تعداد بالایی از سربازانش طرف مقابل را مجبور کند شرایط‌اش را بپذیرد.  اعلام عمومی افزایش نیروهای نظامی می‌تواند نارضایتی را در روسیه ایجاد کند و تاثیر آن ممکن است تا یک سال دیگر در میدان جنگ احساس نشود. اما احتمال اینکه اوکراین مجبور شود امتیاز دهد احتمالاً ارزش نگرانی‌های موقت روسیه را داشته باشد.

این همچنین نشان‌دهنده یک جنگ طولانی‌تر است که هزینه آن برای روسیه ارزش خواهد داشت اگر بتواند نارضایتی بیشتری را در اوکراین ایجاد کند. جنگ تاحدی روانی است و اعلامیه عمومی روسیه به‌تنهایی ممکن است فشار بیشتری را بر اوکراین برای حل و فصل جنگ وارد کند تا اینکه سربازان جدید را مخفیانه استخدام کند و به‌تدریج در میدان جنگ ظهور پیدا کنند.