چرایی و پیامدهای حمایت هند از اسرائیل

به گزارش هم‌میهن آنلاین:

هند برای نزدیک به 50 سال به‌دلیل ملاحظات مذهبی، از هرگونه روابط دوجانبه با رژیم صهیونیستی اجتناب می‌کرد و در مجامع بین‌المللی علیه این رژیم رأی می‌داد، اما بعد از پایان جنگ سرد، به یکی از شرکای مهم تل‌آویو تبدیل شد. بعد از به قدرت رسیدن «نارندرا مودی» در سال 2014 میلادی / 1393 شمسی، روابط دوجانبه هند با رژیم صهیونیستی با جهش بیشتری همراه شد، به‌طوری‌که مودی ضمن توجه بیشتر به همکاری‌های دوسویه در ابعاد اقتصادی، امنیتی، نظامی و فناوری با رژیم صهیونیستی، عملاً به یکی از کشورهای «دوست» این رژیم تبدیل شد.

تحولات اخیر فلسطین اشغالی و جنگ غزه موجب شد که ماهیت و عمق جهت‌گیری سیاست خارجی هند در رابطه با رژیم صهیونیستی عیان شود. بعد از عملیات طوفان‌الاقصی، نخست‌وزیر هند، اولین رهبر سیاسی در جهان بود که حتی زودتر از آمریکا این عملیات را «محکوم» و «همبستگی خود با رژیم اسرائیل» را اعلام کرد! حمایت سیاسی هند از رژیم صهیونیستی در جنگ علیه مردم غزه به حدی است که این کشور در مجامع بین‌المللی از رأی مثبت به مصوبات و قطعنامه‌هایی که به نفع فلسطین صادر می‌شود، «اجتناب» می‌کند.

خودداری از رأی مثبت به قطعنامه درخواست برقراری آتس‌بس فوری در غزه در 27 اکتبر گذشته که 120 کشور جهان به آن رأی مثبت دادند، یکی از نمونه‌های بارز در این زمینه است. از ابتدای جنگ غزه، هند علاوه‌بر حمایت بی‌قیدوشرط سیاسی از رژیم صهیونیستی در سطح بین‌الملل، در داخل نیز اقدامات مهمی در این راستا انجام داده است که از جمله آنها می‌توان به ممنوعیت تظاهرات حمایت از فلسطین و صدور مجوز راهپیمایی حمایت از رژیم صهیونیستی، محدود کردن انتشار هرگونه اخبار، اطلاعات و گزارش‌ها در خصوص جنگ غزه و مصائب مردم فلسطین و جنایات صهیونیست‌ها، ارسال پهپادهای هرمس 900 به رژیم صهیونیستی و… اشاره کرد.

در خصوص دلایل حمایت هند از رژیم صهیونیستی دو نکته قابل توجه وجود دارد: اول؛ فلسطین اشغالی از مناطق مهمی است که دولت هند با نگاه اقتصادی علاقه زیادی به «اعزام کارگر» به آنجا دارد. در همین حال، رژیم صهیونیستی نیز در سال‌های اخیر به‌جای استفاده از کارگران فلسطینی، با هماهنگی دهلی‌نو به کارگران هندی روی آورده است.

در تحولات اخیر که همراه با ناامنی و بی‌ثباتی در فلسطین اشغالی است و طبیعتاً خطرات جانی زیادی هم متوجه کارگران خارجی است، کارگران هندی نه‌تنها فلسطین اشغالی را ترک نکرده‌اند، بلکه بر تعداد آن‌ها نیز افزوده شده است! فضای «تبلیغات روانی» و «تصویرسازی» از رژیم صهیونیستی در هند توسط محافل سیاسی و رسانه‌ای دولتی به شکلی است که درحال حاضر میلیون‌ها هندی آرزوی سفر به سرزمین‌های اشغالی و کار در آنجا را دارند. البته روابط قوی مودی و نتانیاهو در شکل‌گیری این فضا هم بی‌تأثیر نیست.

شایان ذکر است براساس توافقنامه‌ای که میان نتانیاهو با مودی امضا شده، قرار است 65 هزار کارگر هندی در بخش‌های مختلف خدماتی، ساختمانی، بیمارستانی و… در اراضی اشغالی مشغول به کار شوند. دوم؛ هندوهای افراطی که در مجامع قانونگذاری، امنیتی، نظامی و… هند نفوذ قابل توجهی دارند و جزو جریان‌های اسلام‌ستیز شناخته می‌شوند که دارای رویکردهای ضدفلسطینی هم هستند، از عوامل مهم و مؤثر در حمایت هند از رژیم صهیونیستی است.

در این رابطه اخیراً «خالد ابوالفضل» استاد حقوق در دانشگاه کالیفرنیا فاش کرده است که «برخی از هندوها در کنار نیروهای اسرائیلی در جنگ غزه شرکت می‌کنند!» منافع اقتصادی و همچنین خرید تجهیزات نظامی (حدود 2 میلیارد دلار در سال) از دیگر عوامل مؤثر در حمایت هند از تل‌آویو در جنگ اخیر غزه است.

ضمن اینکه همکاری گروه‌های لابی هندی و صهیونیستی در آمریکا نیز در این زمینه بی‌تأثیر نیست. حمایت هند از رژیم صهیونیستی یکی از نشانه‌های مهم «تغییر آرام و تدریجی» سیاست خارجی هند از «عدم تعهد» به سمت واشنگتن و تل‌آویو است؛ آن هم در شرایطی که آمریکا وارد دوران افول خود شده و رژیم صهیونیستی نیز شرایط «بحرانی» و «خطرناکی» را سپری می‌کند.

بنابراین کاملاً پیداست که حمایت بی‌قیدوشرط دولت هند از آمریکا فارغ از دلایل و عوامل مؤثری که در این زمینه وجود دارد، سیاست «واقع‌بینانه‌ای» نیست و قطعاً دارای تبعات و پیامدهای منفی برای هند در سطوح سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و بین‌المللی است.