روایتی از بلایی که احمدینژاد بر سر منابع آبی ایران آورد
یک مقام مسئول در شرکت مدیریت منابع آب ایران روایتی از فاجعه مدیریتی در دوران محمود احمدینژاد درباره منابع آبی کشور را بیان کرد.

به گزارش هممیهن آنلاین، تقی عبادی، در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا با اشاره به اهمیت قانونگذاری در بخش آب گفت: مثلا در قانون سال ۸۹ که عنوان جذابی هم دارد گفته شده به هر کسی که قبل از سال ۱۳۸۵ چاه غیرمجاز حفر کرده مجوز بهره برداری داده شود، طبق آمار موجود بعد از تصویب این قانون بیش از ۱۰۰ هزار چاه غیرمجاز حفر شده است. به عبارت دقیقتر پس از قانون تعیین تکلیف چاههای فاقد پروانه یا همان چاههای غیرمجاز، ۱۲۰ هزار حلقه چاه غیرمجاز جدید حفر شد، ضمن اینکه تمام چاههای غیرمجاز قبلی هم می بایست تعیین تکلیف شوند و برای آنها پروانه صادر شود که به معنی مجاز دانستن آنها بوده است. همزمان با تصویب قانون مذکور بیش از ۱۱۰ هزار چاه غیرمجاز ثبت (درخواست مشمول قانون) شده، بنابراین از دستور کار انسداد خارج شدند و قریب به ۲۰۰ هزار چاه هم مدعی مشمولیت قانون شدند. به عبارتی با تصویب یک قانون ۴۰۰ هزار حلقه چاه غیرمجاز در کشور ظاهر شدند. آیا با این اوصاف میتوان انتظار داشت برنامههای دقیق در بخش آب تنظیم و اجرایی شود؟ منظور بنده از فضای پوپولیستی، نگرشهایی است که منجر به تصویب چنین قوانینی و یا دستورات اجرایی مشابه آن میشود.