مراکز آموزشی تکجنسیتی: ماندگاری مفاهیم تفاوت بین زن و مرد
روزنامه هممیهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.
چه در دوران مدرسه باشید چه در کالج تحصیل کنید، مراکز آموزشی تکجنسیتی این افسانه را تقویت و به ماندگاری آن کمک میکند که میگوید تفکر زنان و مردان متفاوت است و میزان یادگیری آنها باهم فرق دارد. این یک دلیل میتواند بیانگر همین مساله باشد که چرا مراکز آموزشی تکجنسیتی، مراکزی هستند از رده خارج و درنهایت این مراکز در آمادهسازی جوانان برای دنیای امروز که در آن جامعه به سمت یکپارچگی جنسیتی حرکت میکند، هیچ فایدهای نخواهند داشت. علاوه بر همه اینها، از زمان تصویب «عنوان IX» [قانون اصلاحات آموزشی در سال 1972 که اعمال هر نوع تبعیض جنسیتی را در هر برنامه آموزشی ایالاتمتحده ممنوع اعلام کرده است] زنان توانستهاند در بخشهای آکادمیک به موفقیتهای بسیاری دست یابند. در حال حاضر زنان در ایالاتمتحده سالانه 57درصد لیسانسها، 63درصد فوقلیسانسها و 53درصد مدارج دکترا را ازآنخود میکنند. هرچند حتی در ایالاتمتحده هم در حوزه مهندسی و علوم کامپیوتر زنانی که در کالجهای مختص زنان تحصیل کردهاند -بهاندازه مردان- قوی نیستند. حالا سوال این است که چطور میتوان زنان را در حوزههای ریاضی و در بخش استیاییام -علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضی- که رشتههایی عموما مردانه هستند، همپای مردان به پیش برد؟ چاره در این است که به آنها اطمینان دهیم زنان هم بهراحتی میتوانند با مردان رقابت کنند، اما در این میان مراکز آموزشی تکجنسیتی این مفهوم را به صورت مدام تکرار میکنند که زنان و مردان بهصورت ذاتی مهارتهای شناختی و فردی متفاوتی دارند، بنابراین آموزشوپرورش مخصوص جنسیت خود نیاز دارند تا بتوانند به پتانسیلهای خود در زمینه مهارتهایشان برسند. اما واقعیت این است که تفاوتهای جنسیتی در تواناییهایی ریاضی، مهارتهای فضایی، قطعیتها و رقابتپذیریها محصول اجتماعیشدنهای جنسیتی یا جداسازیهای جنسیتی هستند. به بیان دیگر، دقیقا به این دلیل که دختران و پسران زمان زیادی را جدا از هم سپری میکنند، مهارتها و روابط متفاوتی تمرین میکنند و هنگام ورود به کلاسهای کالج اطمینانها و بلندپروازیهای شغلی متفاوتی را تجربه میکنند. تحقیقات عصبروانشناختی نشان داده است که تفاوتهای ذاتی بسیار کمی بین زنان و مردان وجود دارد و برای مهارتهای آکادمیک و میانفردی، جنسیتها همپوشانی بیشتری باهم دارند و تفاوتهای آنها با هم بسیار کم است. اگر ما واقعا خواستار آن هستیم که زنان و مردان در میدانهای رقابتی همسان باهم رقابت کنند، باید در محیطی بهواقع یکسان از نظر جنسیتی آموزش ببینند و مهارت بیاموزند؛ محیطهایی که هیچکدام در آن استثنا نداشته باشند و هردوجنس در این محیط یاد بگیرند که چطور به هم احترام بگذارند، باهم همکاری کنند و با به اشتراک گذاشتن تجربیاتشان همدیگر را هدایت کنند.