| کد مطلب: ۷۸۰

مخالفت تندروها با برجام گسترده نخواهد شد

مخالفت تندروها با برجام گسترده نخواهد شد

روزنامه هم‌میهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.

محمود صادقی نماینده مجلس دهم:

مخالفت تندروها با برجام گسترده نخواهد شد

این روزها، افکار عمومی منتظر است تا آخرین گام‌‌های احیای برجام برداشته شود و توافق هسته‌‌ای ایران با کشورهای 1+5، بار دیگر در دستور کار قرار بگیرد. با این حال، اصولگرایان تندرو که در دولت روحانی با انواع برنامه‌‌های نگرانیم و دلواپسیم، سعی داشتند مذاکرات هسته‌‌ای دولت قبل را زیر سوال ببرند، این بار سیاست سکوت در پیش گرفته‌اند. بعضی از آنها تلویحا از روندی که طی شده انتقاد می‌‌کنند و حتی مانند کیهان، دولت را ترغیب به ادامه چندماهه روند فعلی و جلوگیری از توافق احیای برجام می‌‌کنند. بعضی دیگر نیز موفقیت مذاکرات را یکی از دستاوردهای احتمالی دولت رئیسی می‌‌دانند؛ همین هم می‌‌تواند نشانگر اختلافات درون‌جریانی اصولگرایان باشد و اینکه کدام یک نماینده حاکمیت در فضای سیاسی و رسانه‌‌ای هستند. محمود صادقی، نماینده پیشین مجلس و فعال سیاسی اصلاح‌طلب، معتقد است اصولگرایان در نهایت این مذاکرات را به نتیجه می‌‌رسانند. به نظر شما مذاکرات برجام با وجود مخالفت هایی که از طرف طیف تندروی اصولگرا انجام می ‌شود، سرانجام به نتیجه می ‌رسد؟

شواهدی که الان وجود دارد، این است که دولت در مراحل نهایی مذاکرات بازگشت به برجام است. اگر اتفاق خاصی نیفتد، اراده نظام به تعبیری که یکی از چهره‌‌های شاخص اصولگرا گفته است، جمع کردن این پرونده است. بازگشت به برجام در تضاد با شعارهای اصولگرایان نیست؟ آقای رئیسی در تبلیغات انتخاباتی خود گفته بود که ما برجام را احیا می‌‌کنیم و به این مساله اشاره می‌‌کرد که آمریکایی‌‌ها از برجام خارج شدند و باید به آن برگردند. بازگشت به برجام، هرچند دیرهنگام، اما عمل به وعده انتخاباتی آقای رئیسی است. از زمان تشکیل دولت جدید و حتی ماه مارس سال قبل آن، همه چیز برای احیای برجام فراهم بود. دولت تلاش می‌‌کند از مضراتی که تحریم‌‌ها دارد، جلوگیری کند. اگر این اتفاق بیفتد، یکی از وعده‌‌های انتخاباتی دولت تحقق پیدا کرده است و باید منتظر آثار آن هم بود. یکی از شعارهای دولت این بود که معیشت مردم را به برجام گره نمی‌‌زنیم، اما این شعار تبلیغاتی بود و معیشت مردم به تحریم‌‌ها گره خورده است. حتی اگر معتقد باشیم تحریم نعمت است، اما باز هم تنگنا برای معیشت مردم ایجاد می‌‌کند. می‌‌توانیم بگوییم تحریم‌‌های ظالمانه را تحمل می‌‌کنیم اما نمی‌‌توانیم آثار آن را کتمان کنیم. باید به فکر منافع ملی باشیم و به‌دنبال راهکارهایی برای مرحله پس از توافق باشیم و ببینیم نظام پس از توافق به چه شکلی از این فضا استفاده می‌‌کند. صرف تحریم‌‌ها به خودی خود نمی‌‌تواند منافع ملی را تامین کند و این وابسته به سیاست‌‌های نظام برای چگونگی بهره‌برداری از این فرصت است. این بار کسی نمی‌‌تواند بهانه بگیرد که توافق هسته‌‌ای برخلاف منویات رهبری است. چون این بهانه‌‌ها دوره قبل مطرح می‌‌شد. رهبری این مساله را به شورای امنیت سپرده‌اند. دولت تصمیم می‌‌گیرد و سند به نام دولت اصولگرا می‌‌خورد و این را باید به فال نیک گرفت. در واقع تصویب برجام یک مرحله‌‌ای است برای واقع‌بینانه‌تر شدن سیاست‌‌های خارجی دولت. چرا اصولگرایان به این جمع بندی رسیدند که مذاکرات بازگشت به برجام را جدی تر دنبال کنند؟ مایل نیستم مساله‌‌ای که به منافع ملی مرتبط است و معیشت مردم را به نتیجه می‌‌رساند، برای طعنه به اصولگراها به کار ببرم. در رقابت گفتن این مسائل اشکالی ندارد. در همان سال 94 که برجام تصویب شد، گفتند یک سال هم این توافق دوام نمی‌‌آورد. اینها، مسائلی مثل برجام و FATF را تبدیل به کلاف سردرگم کردند. با وجود این رفتارها، چه از لحاظ اعتقادی و چه از لحاظ ارزشی، عملکرد اصولگرایان مخالف برجام، نباید تبدیل به یک بازی سیاسی شود. به نظر می‌‌رسد اصولگرایان متوجه شده‌اند در زمین واقعیت، شعار جواب نمی‌‌دهد و باید پاسخگوی مردم باشند و آرمان‌‌ها را با واقعیت‌‌ها تطبیق دهند. بخشی از جامعه اصولگرا، البته همیشه همراه مذاکرات بودند. در مجلس نهم که اکثریت مطلق اصولگرایان حضور داشتند، خودشان برجام را تصویب کردند. روحانی، خود یک اصولگرای میانه‌رو بود، همان‌طور که لاریجانی بود. میانه‌روهای اصولگرا از ابتدا موافق برجام بودند. صدای مخالفی که به گوش می‌‌رسد از برخی تریبون‌‌ها، مثل جبهه پایداری است. ممکن است آنها به مشی مخالفت خود اصرار کنند، اما اگر اراده نظام در سطح کلان به حل مساله باشد، این مخالفت‌‌ها نمی‌‌تواند موثر باشد. به نظر شما واکنش اصولگرایان تندرو مثلا کیهانی ‌ها به تصویب برجام چه خواهد بود؟ آیا احتمال انشعاب آنها از بدنه اصولگرایی وجود دارد؟ احتمالش هست و این اتفاق افتاده. در مجلس نهم هم این اتفاق افتاد. مجلس نهم هم این تندروها بودند و برخی زمان تصویب برجام گریه کردند و همان افراد از همان زمان انشعاب داشتند. بعد از تصویب و اجرایی شدن برجام هم از روز اول مخالفت می‌‌کردند. بعد از برجام، آنچه اهمیت داشت این بود که کشور بتواند این قدرت را داشته باشد که از مفاد معاهده استفاده کند. اما اینها نگذاشتند. در قراردادهای استخراج نفت، مدت‌‌ها دولت را معطل کردند که اگر تصویب می‌‌شد، خودش یک تضمین بود. این طیف در مجلس، در نهادهای امنیتی، در دولت موازی، در مجمع تشخیص مصلحت نظام، اجازه ندادند اتفاقی در اقتصاد ایران رخ دهد. اما این بار احتمالا مخالفت آنها این گستردگی را نداشته باشد. انتظار می‌‌رود به آن صورت مخالفت خود را ابراز نکنند. در عمل مخالفت دارند. حتی آقای حسینیان آشکارا به رهبری اعتراض می‌‌کردند که چرا با برجام همراهی کردند. شاید برخی تلویحا موضع اینطوری هم بگیرند؛ گرچه ادعای پیروی از ولایت فقیه را دارند. به هر حال این مخالفت حتما وجود خواهد داشت.

دیدگاه
آخرین اخبار
پربازدیدها
وبگردی