توهم تولید زیبایی

درباره عکاسی از ارتفاع در حاشیه مسابقات سوارکاری کورس بهاره - شهرستان درگز

اولین بار که با عکاسی هوایی یا نمای چشم پرنده آشنا شدم، هنوز «کوادکوپتر» اختراع نشده بود. اگر شده بود هم تولید انبوه و مثل ریگ به بازار روان نشده بود. تصاویر هوایی را عکاسان با مشقت زیادی ثبت می‌کردند. برای گرفتن چنین عکس‌هایی سوار بر هلیکوپتر یا بر بالن‌های هوا گرم می‌شدند و عکاسی می‌کردند. آن زمان دیدن چنین تصاویر نابی هر بیننده‌ای را حیرت‌زده می‌کرد. یکی از عکاسانی که این کار را به‌عنوان یک شیوه از عکاسی به شکل جدی دنبال کرد «یان آرتوس برتراند» بود؛ عکاس فرانسوی که به واسطه سال‌ها حضورش در میان قبیله ماسایی و مطالعه روی رفتار شیرها وقتی سوار بر بالن از بالا به زمین نگاه کرد ملتفت زیبایی حیرت‌انگیز زمین شد و شروع به عکاسی از «نگاه پرنده» کرد. بعد از آن پی کار را گرفت و آژانس عکس ارتفاع را تاسیس کرد و بیش از صد عکاس را برای پروژه عکس هوایی استخدام کرد. خود این کتاب‌ و مستند‌های ویژه‌ای با این نگاه از زمین منتشر شده که تصاویر بی‌نظیری را به حافظه تصویری تاریخ عکاسی اضافه کرده است. غرض اینکه برای تولید عکس خوب باید اول سوژه را درک کرد بعد برای تولید آن وقت و انرژی گذاشت. ارتفاع گرفتن از سطح زمین و دیدن از بالا الزاما تصویر زیبایی خلق نمی‌کند. یعنی در این نوع عکاسی ممکن است شرط لازم ارتفاع گرفتن از سطح زمین باشد، اما برای عکس خوب گرفتن کافی نیست. عکس زیر در حاشیه کورس بهاره درگز گرفته شده است. انصافا در بین عکس‌ها یکی دو فریم خیلی ویژه هم دیده می‌شود اما از آنجایی که عکاس صرف داشتن کوادکوپتر تصمیم به خلق تصویر از بالا می‌گیرد، در توهم تولید زیبایی فقط تصویر تولید می‌کند.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید