واکنش روزنامه کیهان به یادداشت ظریف درباره تغییر پارادایم: توهم دارید
روزنامه کیهان نوشت: «تغییر پارادایم» در قاموس ظریف چیزی جز سرپوش گذاشتن بر بیکفایتی و خیانتهای دیروز نیست. آنچه ظریف «تغییر پارادایم» مینامد، چیزی جز تکرار همان «توهمات برجامی» نیست.

به گزارش هممیهن آنلاین، روزنامه کیهان نوشت:
بهمحض انتشار یادداشت تازه ظریف در «فارنپالیسی» رسانههای وابسته به جریان مدعی اصلاحات بار دیگر دست به کار شدند و با آبوتاب فراوان آن را بهعنوان «نقطه عطف» و «ضرورت تغییر بنیادین» معرفی کردند. روزنامههایی نظیر شرق، هممیهن، آرمان ملی و سازندگی، با تیترهایی همچون «زمان تصمیم بزرگ»، «طراحی استراتژی ملی نوین» و «تصمیمساز تحول پارادایمیک باشید»، تلاش کردند تا یادداشت ظریف را بهعنوان یک راهبرد علمی و ضرورتی اجتنابناپذیر جا بزنند.
یا از سوی دیگر عدهای بودند که پس از جنگ طوری سخن از مذاکره با آمریکا میگفتند که گویا در 12 روز جنگ همچون کبک سرهایشان در برف بوده است. کسانی که پس از جنگ نسخه خروج از سیاست خارجی منجمد را پیشنهاد دادند!
این «تصمیم بزرگ» و «بازتعریف مؤلفههای سیاست خارجی» که روزنامههای مذکور مدام بر آن تأکید دارند، دقیقاً چیست؟ جز همان طرحهای سادهانگارانه، خیالی و بعضاً ضد منافع ملی که سالهاست توسط همین جریان غربگرا و دیپلماتهای بهاصطلاح باسابقه دنبال شده و هر بار کشور را با هزینههای سنگینتر مواجه کرده است؟
روزنامههای مدعی اصلاحات، بارها با هیجان و شتابزدگی از دیپلماتهای باسابقه یاد کردهاند؛ گویی سابقه طولانی در وزارت خارجه یا نشستن پای میز مذاکره با غرب خودبهخود به معنای موفقیت و حراست از منافع ملی است. اما وقتی به کارنامه همین افراد نگاه میکنیم، چیزی جز سلسلهای از شکستها و امتیازدهیهای بیحاصل نمیبینیم.
پرسشی که باید از این جماعت و رسانههای حامیشان پرسید، این است که چرا با وجود کارنامهای چنین سیاه و سنگین، باز هم مدام در مقام «نسخهپیچی» ظاهر میشوند؟ پاسخ روشن است: برای این جریان، شکستهای پیاپی نه دلیلی برای سکوت، بلکه فرصتی برای بازتولید خود در عرصه رسانهای است. آنها با عناوین پر زرقوبرق و واژههای دهانپرکنی چون «تحول پارادایمیک»، «بازتعریف مؤلفهها» و «استراتژی نوین»، سعی دارند شکستهای تاریخی خود را بزک کنند و دوباره به میدان تصمیمسازی بازگردند.
روزنامههای جریان مدعی اصلاحات، امروز همان نقشی را بازی میکنند که در دوران برجام بازی کردند: بزک سادهاندیشی آمیخته به خیانت. تاریخ گواهی میدهد که این «سابقه درخشان دیپلماتیک» چیزی جز رشتهای از شکستها، عقبنشینیها و خسارتها نیست.
پنهانکاری زیر پرچم پارادایم
واقعیت این است که «تغییر پارادایم» در قاموس ظریف چیزی جز سرپوش گذاشتن بر بیکفایتی و خیانتهای دیروز نیست. آنچه ظریف «تغییر پارادایم» مینامد، چیزی جز تکرار همان «توهمات برجامی» نیست. ملت ایران به روشنی دریافته است که غربگرایان نهتنها گرهای از زندگی مردم باز نکردند، بلکه با سیاستهای غلط خود، گرههای تازهای بر مشکلات افزودند.