ایازی: سکوت و بی تفاوتی برای سرنوشت مردم فلسطین جای نگرانی بسیار است
رئیس مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم گفت: اگر حادثه هفتم اکتبر تماماً نقشه خودشان هم نبوده باشد، آگاهانه از این فرصت استفاده کردهاند تا به بهانه آن، غزه را تصرف و یهودیسازی کرده و مردم فلسطین را از سرزمینشان بیرون کنند.

به گزارش هممیهن آنلاین، مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با آیت الله سید محمدعلی ایازی در خصوص نامههای اخیر مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم در دفاع از مردم غزه در پی می آید:
با تشکر از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید. اخیراً نامههایی از سوی مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم برای پاپ و همچنین در خصوص غزه منتشر شده است. از زمان وقوع حوادث اخیر، مجمع چه اقداماتی در این زمینه به عملآورده است؟ پس از آن، به محتوای این نامهها و میزان تأثیرگذاری آنها خواهیم پرداخت.
از زمان وقوع حوادث هفتم اکتبر به بعد، مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، نگرانی جدیای نسبت به تشدید وضعیت مردم فلسطین داشت و حتی معتقد بود که ایران باید برخوردی منطقیتر و به دور از احساسات با این مسئله پس از عملیات حماس داشته باشد.
در همین راستا، مجمع چندین بیانیه در خصوص قتلعام مردم فلسطین و جنایات رژیم صهیونیستی صادر کرد. میتوان گفت علاوه بر سه یا چهار بیانیه اخیر، مجمع محققین و مدرسین در این فاصله زمانی نزدیک به ده بیانیه صادر کرده است. در این بیانیهها هم نگرانی خود را از آینده فلسطین ابراز داشته و هم جنایات اسرائیل در غزه را محکوم کرده است. اما گذشت زمان نشان داد که آن پیام تسلیت در پی شهادت اسماعیل هنیه، اقدامی بهجا بود. دفتر حماس در تهران نیز با ارسال نامه و تماس تلفنی از این پیام تسلیت مجمع تشکر کرد.
اما در روزهای اخیر، با توجه به وضعیت بسیار شکننده و نگرانکننده مردم غزه، یعنی از یک سو با قتلعام و جنایت و از سوی دیگر با تحمیل گرسنگی به مردم مظلوم، زنان، کودکان و سالخوردگان و تخریب خانههایشان مواجه هستیم. طبق تحقیقاتی که برخی محققان انجام دادهاند، بیش از ۳۵۰ هزار انسان در غزه به شهادت رسیدهاند و اسرائیل چنین جنایات هولناکی را با مظلوم نمائی در پی عملیات ۷ اکتبر کرده است. ما از همان روز تأکید داشتیم که باید برخوردی منطقی و عقلانی داشت. امروز شاهد آن هستیم که اسرائیل به بهانه آن حمله، چه جنایاتی را مرتکب شده و با همکاری آمریکا، در حال پیادهسازی نقشههای دیگری برای این منطقه است.
مجمع مدرسین در راستای همین نگرانیها، اخیرا دو نامه تهیه کرده است؛ یکی نامهای به دبیرکل سازمان ملل است که در آن، ضمن ابراز نگرانی، از سازمانهای بینالمللی بهویژه سازمان ملل خواسته شده تا بهصورت قاطع و جدی برای توقف این نسلکشی اقدام کنند. نامه دوم، خطاب به پاپ، رهبر کاتولیکهای جهان است. از آنجا که مجمع مدرسین یک نهاد دینی است و ما در ادیان الهی، بر سر اصولی چون کرامت انسان و دفاع از عدالت اشتراک نظر داریم، از پاپ نیز درخواست کردیم تا در این زمینه نقش فعالتری ایفا کنند. البته پاپ تاکنون مواضع بسیار خوبی در قبال مردم فلسطین و غزه اتخاذ کردهاند، همانگونه که اسلاف ایشان نیز جنایات اسرائیل را محکوم میکردند. درخواست ما این بود که رهبران ادیان در یک اقدام مشترک، از مردم بیدفاع، زنان و کودکان غزه که در شهر و دیار خود اینچنین آماج حملات وحشیانه قرار گرفتهاند، دفاع کنند. این در حالی است که دولتهای غربی با حمایتهای خود از اسرائیل، به تداوم این جنایات کمک میکنند.
آینده این قضیه را چگونه ارزیابی میکنید؟
پیش از پاسخ به این پرسش، لازم میدانم به سهم ناچیز خودم و مجمع مدرسین از بیانیه حضرت آیتاللهالعظمی سیستانی که مسلمانان را نسبت به خطر اقدامات اسرائیل در غزه آگاه کردند و همچنین از سایر مراجع عظام که با صدور بیانیههایی این جنایات را محکوم نمودند، تشکر کنم. اما نگرانیهای جدیای وجود دارد. از حوزه علمیه¬های دینی توقع بیشتری می رود. وقتی قدرتهایی چون آمریکا و اسرائیل به دنبال یهودیسازی کامل آن منطقه هستند و تلاش دارند با فشار نظامی، تحمیل گرسنگی و آزار و اذیت، فلسطینیان را وادار به ترک آن منطقه کرده و خود نوار ساحلی غزه را تصرف کنند.
این امر نشان میدهد که خطر جدی است و رفتارهای ما نسبت به آن بسا سرنوشت¬ساز است. اگر حادثه هفتم اکتبر تماماً نقشه خودشان هم نبوده باشد، آگاهانه از این فرصت استفاده کردهاند تا به بهانه آن، غزه را تصرف و یهودیسازی کرده و مردم فلسطین را از سرزمینشان بیرون کنند.
بنابراین، سکوت و بی تفاوتی برای سرنوشت آنان جای نگرانی بسیار است. اگر جهان اسلام در این برهه حساس تاریخی به مسئولیت خود عمل کند، میتوان جلوی این فاجعه را گرفت. در غیر این صورت، این خطر جدی وجود دارد که با تداوم این حملات گسترده و تحمیل گرسنگی، شاهد یک نسلکشی وسیع در غزه باشیم.
واقعیت آن است که برخی در داخل کشور، همان مواضعی را اتخاذ میکنند که مطلوب اسرائیل برای دادن بهانه به دست دشمن است. مواضعی چون تندروی، جنگطلبی و مخالفت با به رسمیتشناختن دولت و ملت فلسطین، دقیقاً همان چیزی است که اسرائیل و جریانهای تندرو داخلی به دنبال آن هستند. این جریانها هرچند در ظاهر شعارهای متفاوتی سر میدهند، اما در عمل با اسرائیل در این هدف که ملت فلسطین به رسمیت شناخته نشود و منطقه همواره در فضای جنگی باقی بماند، همصدا هستند. طبیعتاً با توجه به حمایتهای گسترده آمریکا از اسرائیل، چنین رویکردی در نهایت به زیان جهان اسلام تمام شده و حاصلی جز جنگ و جنایت برای مسلمانان و مردم غزه نخواهد داشت.