یک‌ـ‌هیچ به سود پزشکیان
در پی انتقاداتی که درباره فهرست پیشنهادی رئیس‌جمهور مطرح شد، آقای پزشکیان واکنش خوب و کوتاهی نشان داد و گفت: «مردم عزیز! سرمایه بزرگ دولت شمایید، توجه و حساسیت شما در انتخاب اعضای کابینه ارزشمند است. بی‌تفاوتی به رفتار سیاستمداران جای خود را به انتقاد داده است. این یعنی ما یک گام به جلو رفته‌ایم. در مرحله انتخاب و بررسی کابینه از صاحبنظران متعددی مشورت گرفتیم و تلاش کردیم با رویکرد وفاق و همدلی، بهترین وضعیت ممکن را با ظرفیت‌های موجود رقم بزنیم. صبر کنید کابینه کار کند و آن‌را از روی عملکردش نقد کنید.»
این پاسخ را باید تاریخی دانست. برای اولین بار یک رئیس‌جمهور در برابر هجمه‌ها و حتی تمسخرهای برخی افراد علیه فهرست وزرای پیشنهادی او، به‌جای آنکه دربست طرف مقابل را تخطئه کند و یا انگیزه‌شناسی نماید و اقدام آنان را به تبلیغات فراسوی مرزها ربط دهد؛ خیلی متمدنانه و با احترام ابتدا به منتقدان احترام گذاشت، سپس نه‌تنها نقد و حساسیت آنها را توطئه ندانست، بلکه از آن به‌عنوان یک سرمایه ارزشمند یاد کرد و انتقاد آنان را به‌جای بی‌تفاوتی نسبت به رفتار سیاستمداران یک گام به پیش دانست. سپس خیلی کوتاه توضیح داد که یکم؛ در انتخاب کابینه مشورت کرده است. دوم؛ سعی کرده با رویکرد وفاق بهترین ظرفیت ممکن را رقم بزند. سوم و بالاخره؛ ارجاع روشنی به عملکرد خود در آینده داده است. موضوعی که بسیار روشن و قابل سنجش است.
این یعنی وارد یک فضای پاسخگویی جدید دولت به جامعه و مردم شده‌ایم. این یعنی در مقابل منتقدین، یک بر صفر به سود پزشکیان شد. اکنون باید منتقدین هم به‌جای حرف‌هایی که ناشی از بی‌اطلاعی است، روشن و با ادبیات محترمانه نقد کنند و پاسخ دهند. گرچه پاسخ آقای پزشکیان خوب و متین و سازنده است، ولی همچنان این پرسش مطرح است که چرا همزمان با معرفی کابینه پیوست رسانه‌ای مناسبی برای آن طراحی نکردند که همین حرف‌ها و بیش از آن را همزمان با انتشار فهرست بزنند، تا فضای موجود شکل نگیرد؟ شاید آقای پزشکیان هنوز به اهمیت جریان‌سازی‌های رسانه‌ای به‌ویژه در ایران واقف نشده‌اند.
متاسفانه به دلیل نهایی نکردن مسئولیت‌های رسانه‌ای دولت، همچنان با این وضع دست به گریبان خواهیم بود و امیدواریم که هر چه زودتر این نقیصه برطرف شود. نکته بسیار مهم دیگر وجود قوانین و مقررات ضد توسعه و مشارکت است که آثار منفی خود را در جریان انتخاب کابینه نشان داده است و بدتر از این در آینده و در جریان انتصابات معاونان و مدیران کل، خود را نشان خواهد داد. قوانین خودتحریمی که شاید عوارض منفی آن از تحریم‌های آمریکا کمتر نباشد. داشتن صلاحیت‌های حرفه‌ای و عمومی برای قرار گرفتن در پست و مقام‌های دولتی امری ضروری است و در این بحثی نیست؛ ولی توسعه این ضوابط به موضوعاتی که بخش اعظم نیروی انسانی کشور را از دایره مدیریتی خارج کند، بدتر از هر تحریمی است و این بدترین خودتحریمی است.
برای اثبات این ادعا پیشنهاد می‌کنیم برای یک پست مدیریتی فرضی فراخوان داده شود و هر کسی که خود را صالح می‌داند، نامزد شود و یک گروه کارشناسی آنان را رتبه‌بندی صلاحیتی کند. تردید نباید داشت که اغلب آنان دچار موانع صلاحیتی خواهند شد و فقط گروهی اقلیت با امتیازات ویژه، این موانع شامل حال‌شان نخواهد بود. آقای پزشکیان در اولین گام‌های خود نه‌تنها باید فیلترینگ اینترنت را بردارد و حذف کند؛ بلکه از آن مهمتر باید فیلترینگ نیروی انسانی در گزینش‌ها و تا مشاغل مثلاً حساس را بردارد. اطمینان داریم که در جریان همین انتخاب کابینه با مواردی مواجه شده‌اند که فرد مورد نظرشان با تمام صلاحیت‌های عمومی و اخلاقی و علمی رد شده‌اند و از این موارد بسیار زیاد است. همانگونه که خود ایشان هم چند بار ردصلاحیت شدند و این خسارت بزرگی برای کشور است.
