بازار پلتفرم‌ها داغ است. هفته‌ای نیست که کار جدید بیرون ندهند یا اینکه خبر اثر تازه‌ای را اعلام نکنند. در همه آثاری که طی این چندسال تولد پلتفرم‌ها پخش شد که باعث پیشی‌گرفتن آنها از تلویزیون شد؛ همه موارد مبتلابه جامعه در آن بود
ابتدای نوشته روشن و مشخص شود که صاحب این قلم از دوستداران فیلم «علت مرگ نامعلوم» است و اگر در ادامه بابت انتخاب این فیلم به نمایندگی از کشورمان در اسکار، سیاهه‌ای مرقوم میشود، از «حب علی و بغض معاویه» نیست.
در بیشتر مجموعه‌هایی که از پلتفرم پخش میشود، نکته‌ای روانشناختی وجود دارد از نحوه برخورد مشکلات احتمالی در زندگی و رفع مقطعی آن. به‌کرات دیده‌شده در این مجموعه‌ها، شخصیتی که برایش دلمشغولی‌ای ایجاد میشود، اعم از عاطفی یا مالی در چشم به‌هم‌زدنی، میزانسنی همیشگی برایش ایجاد میشود.
وقتی واژه منتقد شنیده میشود، لامحاله برای فردی که وامدار این لغت است و آن را به دوش می‌کشد، توأمان بار سنگین و همزمان مسئولیتی وافر به ارمغان می‌آورد. حال اگر این نقد و انتقاد و فرد منتقد گره به سینما بخورد، می‌توان گفت برای سازندگان اثر هنری، دانستن نقطه‌نظرات آنان مهم جلوه می‌کند
حکومت‌های تمامیت‌خواه در همه‌جای گیتی، نقطه مشترکی دارند. روزی‌که تمام جنایت‌هایشان برملا میشود، آن‌روز خنده و آرامشی که بازماندگان چنین رنج‌هایی در خود می‌بینند، به‌حدی دلپذیر است که جایی برای توصیف‌اش نمی‌ماند.
هرچند هیچ‌گاه به گفت و توصیه منتقد و روزنامه‌نگار در معرفی فیلم به آکادمی اسکار وقعی داده نشده؛ ولی پربیراه نیست اگر کمی در مورد دلایل انتخاب فیلم «پیرپسر» داد سخن سر دهیم.
گویا رسم شده برای نشان‌دادن ثروت و سرمایه‌داری در کشور، مجموعه‌سازان پلتفرمی از هم سبقت بگیرند. آن هم با نمایان‌کردن سرمایه‌هایی که یک جای کارش می‌لنگد.
با دوستی که مخاطب پیگیر و همیشگی سینمای ایران نیست، مشغول تماشای فیلم «سودابه» محمدعلی سجادی کارگردان کاربلد و گزیده‌کار شدیم. فیلم که تمام شد در اولین اظهارنظرش، سریع و با اشتیاق گفت عجب نماهایی؛ و چه کادر و اندازه درستی. جایگیری صحیح دوربین و بازی‌های بجایش هم جای تقدیر دارد.
به کاربلدان این عرصه در روزنامه‌ها فرصت دهید. صفحه جدیدی در تلویزیون ایجاد کنید. می‌توان مخاطب قهرکرده سال‌های اخیر را دوباره جذب تلویزیون کرد.
از یکی، دو روز بعد از حمله اسرائیل به ایران و مشخص‌شدن اینکه شاید روزهای زیست سختی در پیش باشد، فیلم و سریال ازجمله آرام‌بخش‌هایی بودند که مورد توجه قرار گرفتند.
