چند روز مانده به مراسم تحلیف دونالد ترامپ به‌عنوان چهل‌وهفتمین رئیس‌جمهور آمریکا، کارشناسان سیاست خارجی و دیپلمات‌های پیشین آمریکایی در نوشته‌های خودشان در مورد سیاست دولت جدید آمریکا در قبال ایران گمانه‌زنی می‌کنند.
حتی بدبین‌ترین سیاستگذاران هم باید برای طیف وسیعی از نتایج بالقوه، از جمله موفقیت (هر اندازه هم که غیرمحتمل به نظر برسد) برنامه‌ریزی کنند.
به نظر میرسید که ترکیه از سیاست پیشین خود در مورد کشورهای عربی عدول کرده‌است اما بعد از تحولات اخیر در سوریه، بار دیگر این نگرانی در میان قدرتهای عربی ایجاد شدهاست که آیا مشی جریانهایی که دمشق را فتح کردهاند مبتنی بر تفکر اخوانالمسلمین است یا نه
درحالی‌که در چند ماه پیش تصور می‌شد جمهوری اسلامی با محاصره و تحت فشار گذاشتن اسرائیل از چندین جبهه، دست بالا را در منطقه پیدا کرده‌است، اکنون با توفیق‌هایی که اسرائیل در برخی جبهه‌ها به دست آورده‌است، ورق به ضرر ایران برگشته‌است اما مسائل ایران به منطقه خلاصه نمی‌شود.
کتاب «ژک لکان، زندگی و نظام فکری»، اثری تحسین‌شده و مرجع در روانکاوی است که بیش از سه دهه پیش توسط الیزابت رودینسکو برای معرفی زندگی و تحولات فکری ژک لکان، روانکاو مشهور و جنجالی فرانسوی منتشر شد.
اینکه اسرائیل مستقیماً علیه این گروه ها وارد عملیات نظامی شود یا اینکه قدرت های متحد خود را برای تحت فشار قرار دادن دولت عراق برای کنترل این گروه ها بسیج کند، موضوعی است که در آینده روشنتر خواهد شد.
اینکه یک طرف چه مقدار امتیاز بدهد و چه مقدار امتیاز بگیرد، بستگی به این دارد که آن طرف چقدر کارت برای بازی و چقدر پشتوانه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی یا پشتوانه بینالمللی یا پشتوانه منطقی دارد. این عوامل همگی در میزان امتیازهایی که یک طرف در مذاکره میتواند دریافت کند، اهمیت دارد.
تضعیف نظام اسد در نتیجه جنگ داخلی که خودش را بعد از آغاز جنگ غزه نشان داد و زمانی که اسرائیل جنگ را در جبهه لبنان تشدید کرد، مشخص شد که چقدر نقش سوریه در جنگ ۲۰۰۶ تعیینکننده بود و حالا که دولت سوریه به اندازه گذشته توان مالی و تسلیحاتی برای کمک به حزبالله را ندارد، چگونه اسرائیل توفیقهای بیشتری در رسیدن به اهدافش کسب کرد
نمیتوان بدون اصلاح سیاست داخلی آمریکا، سیاست خارجی آمریکا را اصلاح کرد. هیچ دستور کار سیاست خارجی، هر اندازه هم که درست برنامه‌ریزی شده باشد، نمیتواند در شرایط قطبی کنونی آمریکا دوام بیاورد. در حال حاضر هر مسئلهای تبدیل به یک سلاح جدید برای استفاده در جنگ فرهنگی بین چپ و راست تبدیل میشود.
اتحاد با خاندان اسد، موضوعی مربوط به گذشتهاست و به نظر میرسد که در دو سه روز اخیر رسانههای رسمی و دستگاه سیاست خارجی ایران این موضوع را درک کردهاند. حالا وقت آن رسیدهاست که ایران نیروهای اثرگذار در سوریه را شناسایی کند، به فرآیند مسالمتآمیز گذار در سوریه کمک کند.
