یکی از پرحاشیه‌ترین انتخاب‌های مسعود پزشکیان برای حضور در کابینه دولت چهاردهم، فردی است که تمام سابقه کاری‌اش حضور در نیروی انتظامی بوده است؛ موضوعی که باعث شده نقدها به حضور اسکندر مومنی به‌عنوان وزیر کشور پیشنهادی بیش از سایرین باشد.
پس از پایان هر دوره انتخابات ریاست‌جمهوری و در فاصله اعلام نتیجه نهایی انتخابات تا زمانی که رئیس‌جمهوری جدید لیست کابینه پیشنهادی خود را به مجلس ارائه کند، مباحث و گمانه‌زنی‌های مختلفی پیرامون کابینه احتمالی مطرح می‌شد؛ اما این بار و در روزهایی که مسعود پزشکیان در حال انتخاب کابینه پیشنهادی‌اش برای معرفی به مجلس بود، علاوه بر گمانه‌زنی‌ها برای اولین‌بار بحثی جدید پیرامون کابینه در فضای سیاسی ایران به وجود آمد. از «استعلام» درباره کابینه دولت جدید سخن گفته شد و این موضوع بارها مطرح شد که رئیس‌جمهوری برای انتصاب و انتخاب افراد، منتظر مثبت‌شدن پاسخ استعلام آنهاست؛ موضوعی که تا پس از اعلام لیست پیشنهادی به مجلس هم اظهارنظرها درباره آن وجود داشت و حتی این گمان به وجود آمده است که لیست اعلام‌شده تحت تاثیر و ناشی از منفی‌شدن استعلام درباره گزینه‌هایی است که مطلوب رئیس‌جمهوری بوده است.
دقایقی پس از اینکه اعلام شد اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس در تهران ترور شده است، بحث در فضای مجازی پیرامون این موضوع آغاز شد و اظهارنظرهای مختلفی در ارتباط با این ترور صورت گرفت که بخشی از این اظهارنظرها، در فضاهای مختلف مجازی داخلی و خارجی از سوی فعالان مجازی اصول‌گرا بود که نکته‌هایی را درباره ترور اسماعیل هنیه می‌نوشتند که در این میان برخی به‌دنبال معرفی مقصر این ماجرا بودند و برخی دیگر روبه‌روی جریان اول ایستاده‌اند.
در روزهایی که جلسات پرفشار شورای راهبری برگزار می‌شد و به عبارت دقیق‌تر از ۲۹تیرماه که اسامی اعضای شورای راهبری از سوی محمدجواد ظریف اعلام شد، موجی از واکنش‌ها پیرامون افراد عضو در این شورا صورت گرفت که این واکنش‌ها به صورت طبیعی در جریان اصول‌گرا نیز دیده می‌شد. آنچه در این گزارش مورد اشاره قرار گرفته، نگاهی به واکنش‌هایی است که اصول‌گرایان به تشکیل این شورا داشته‌اند؛ واکنش‌هایی که در دو دسته «نقدها» و «اتهامات» قابل بررسی است.
آنچه شاید در کنار تعیین سکانداران حوزه‌های مختلف اجرایی مهم است، وضعیتی است که کشور در آن قرار دارد؛ روزنامه کیهان از فضای ایده‌آل و «اسب زین‌شده» که از دولت قبل به دولت پزشکیان رسیده سخن گفته و به نظر میآید این جریان در تلاش است که نشان دهد قطار پیشرفت کشور در ریل درست قرار دارد؛ اما به عنوان اعضای جامعه ایرانی که در این کشور زندگی میکنیم و وضع سیاسی و اقتصادی را میبینیم به این ادعا با تردید که نه با احتمال بالای اشتباه در برآورد وضعیت، نگاه میکنیم و از آن تعریف و تمجیدات صورت گرفته در همان جایگاه تعریف و تمجید از رئیس‌جمهور فقید برداشت میکنیم، وگرنه کمتر کسی است که نداند کشور هم در حوزه سیاست داخلی و هم در حوزه سیاست خارجی باز هم در برهه «حساس کنونی» قرار دارد و اگر موقعیت به درستی درک نشود و فرصت به درستی مورد استفاده قرار نگیرد «کمیت‌مان لنگتر» از این روزها خواهد شد. بر همین اساس در کنار یافتن گزینه‌ها برای سپردن امور مهم است که دولتمردان جدید بدانند در کجا قرار دارند و چه تهدیداتی پیش روی دولت جدید است و چه ضرورتهایی را باید در نظر بگیرند.
شکست در انتخابات و از دست دادن قوه مجریه آن هم تنها پس از ۳ سال از پایان دولت حسن روحانی، فضای درگیریهای داخلی را در بین اصولگراها داغ نگه داشته است و آنها این روزها یک مرحله دیگر از درگیری درونخانوادگی را پشت سر میگذارند؛ درگیریهایی که از زمستان سال گذشته آغاز شده است.
در طی یک هفته گذشته تلاش‌ها برای اقناع جامعه و بخش خاکستری به‌ویژه از سوی جریان اصلاح‌طلبی که بخشی از آن هم‌نظر سیاسی با این جمعیت است، انجام گرفت. حالا هم مناظره‌ها با شفافیت بیشتری انجام شده و اکنون این سوال وجود دارد که تکلیف ۶۰ درصدی که در دور اول انتخابات شرکت نکردند چه خواهد شد؟ آیا شرایط هفته اخیر توانسته است بخشی از این طیف را راضی کند تا روز جمعه به پای صندوق رای رفته و مشارکت از عدد ۴۰ بالاتر برود؟
نزدیک به ۴دهه فعالیت در قوه قضائیه و وزارت اطلاعات، مصطفی پورمحمدی را تبدیل به چهره‌‌ای آشنا برای اذهان عمومی کرده است؛ فردی که در ۲۰سالگی کار در ارکان قضایی جمهوری اسلامی ایران را آغاز کرد. طی این سال‌ها از دادستانی در دستگاه قضا تا وزارت در دولت‌های احمدی‌نژاد و روحانی را تجربه کرد حالا در ۶۵سالگی قصد دارد اولین انتخابات بزرگ خود را برای در اختیار گرفتن ریاست دولت به عنوان کاندیدا پشت سر بگذارد.
هر چه به روزهای انتخابات زودهنگام دوره چهاردهم ریاست‌جمهوری نزدیک می‌شویم، علاوه بر موجی که در رسانه‌ها وجود دارد؛ فضای تقابل بین هواداران کاندیداهای اصلی انتخابات داغ‌تر شده و بخش عمده‌ای از این تقابل به فضای مجازی کشیده شده و در روزهای آینده بیشتر هم خواهد شد.
