کارشکنی سفارت افغانستان یا تعلل وزارت امورخارجه؟
ادامه این وضع یا ناشی از بی‌توجهی و ضعف ادارات مربوط در ایران است یا از طرف سفارت افغانستان بی‌انضباطی و کارشکنی‌های ناروا صورت می‌گیرد و در هر حال پذیرفتنی نیست.
چند روز پیش مقام رهبری ابراز داشتند که گفت‌وگوهای هسته‌ای با آمریکایی‌ها فقط یکی از کارهای وزارت امورخارجه است و وزیر امورخارجه هم اخیراً آن را تکرار و تاکید کرد. بنابراین، انجام این گفت‌وگوها مانع از ندیدن مشکلات دیگر و نقد آنها نیست.
یکی از مهمترین کارهای این وزارتخانه، نظارت بر فعالیت‌های سفارتخانه‌های کشورهای دیگر به‌ویژه در حوزه خدمات کنسولی است. مدت‌هاست که سفارت افغانستان در مرکز تهران در خیابان پاکستان، جنب مصلی در خیابان شهید بهشتی با مراجعه بسیار زیاد اتباع افغانستان مواجه و موجب ترافیک شدید در این خیابان و نیز مشکلات گوناگون برای ساکنان خیابان پاکستان و اطراف آن شده است.
آن اندازه این مسئله برجسته است که کوچه‌های آنجا را بر حسب طنز به نام‌های هرات و کابل و مزارشریف و... می‌نامند. به‌ویژه اینکه تعداد زیادی از مراجعین زنان و کودکان هستند که حضور طولانی‌مدت آنان در چنان شرایطی عوارض جدی برای ساکنان و مردم محل دارد.
وظیفه سفارت افغانستان دادن خدمات مناسب و سریع به شهروندان آن کشور است و اگر نمی‌توانند این کار را در حد متعارف انجام دهند باید پاسخگو باشند. نه‌تنها وزارت خارجه، بلکه نیروی انتظامی نیز در این مورد باید توضیح دهد.
این چه وضعی است که صدها و هزاران نفر با زن و کودک در مرکزی‌ترین نقطه شهر تهران آواره خیابان باشند و هیچ نظم و نسقی در آن نباشد و ترافیک همه را کلافه کند و آسایش مردم محل نیز بطور کامل مختل شود؟
این مشکل هیچ ربطی به انتقادات اخیر درباره زیاد بودن مهاجران افغانستانی در ایران ندارد. پیشتر هم کمابیش تعداد زیاد افغانستانی بود؛ ولی شاهد چنین مشکلی نبودیم. متاسفانه نه وزارت خارجه و نه پلیس پاسخگویی لازم را هم ندارند.
اگر گریزی از این تجمع نیست، خیلی سریع یک کنسولگری موقت را در اطراف تهران راه‌اندازی کنند تا هم مهاجران راحت‌تر به آنجا بروند و هم چنین عوارضی به‌وجود نیاید.
تردیدی نیست انجام چنین پیشنهادی مستلزم رعایت نکات و پروتکل‌های مربوط است؛ ولی ادامه این وضع یا ناشی از بی‌توجهی و ضعف ادارات مربوط در ایران است یا از طرف سفارت افغانستان بی‌انضباطی و کارشکنی‌های ناروا صورت می‌گیرد و در هر حال پذیرفتنی نیست.
محل روزنامه هم‌میهن در خیابان پاکستان و نزدیک به سفارت افغانستان است و همه همکاران نیز هر روز با این معضل مواجه شده‌اند و مطابق شواهد، مردم محل نیز مکرر اعتراض کرده‌اند؛ ولی هنوز نتیجه‌ای حاصل نشده است.
گزارش امروز صفحات اجتماعی «هم‌میهن» درباره این مسئله است. امیدواریم گزارش این مسئله، با پاسخگویی و اقدام لازم از سوی وزارت امورخارجه، نیروی انتظامی و سایر دستگاه‌های ذیربط همراه شود.
