شیوا پروایی، دکترای جامعهشناسی دانشگاه تهران:من بازنشستگانی را دیدهام که در گرمخانههای تهران ساکناند و بیخانمان شدهاند. افرادی را دیدهام که از شهرستانها برای کار به تهران آمدهاند و در گرمخانهها زندگی میکنند.
نسل امروز که نمیتواند صاحب خانه شود و دائم مستاجر است بخشی از سرنوشت خودش دست خودش نیست، بلکه دست صاحبخانه است، جابهجایی دائمی برنامههای زندگی فرد را با بیثباتی مواجه میکند، امکان برنامهریزی برایش ممکن نیست، همه اینها ذهن فرد را اذیت میکند و اجازه نمیدهد آرامش داشته باشد.
«روزنامهنگار خوبی بودن»، آرزوی هر روزنامهنگاری است. این را همه آنها که جوانیشان را پای این حرفه میگذارند، از خدا میخواهند، آبرو داشتن نزد مردم را بیشتر؛
کانی عبداللهی تا کلاس ششم دبستان درس خوانده بود، به پدر و مادرش در کشاورزی و دامداری کمک میکرد و روز ششم بهمن در حالیکه با پدرش در خانه تنها بود با دو ضربه چاقو کشته شد.جعفر عبداللهی، پدر کانی او را با دو ضربه چاقو به قلب و کتفش کشت و حالا در زندان نقده است.
مسئولان و فعالان سازمانهای مردمنهاد در ایران، سالهاست که از مسیر سخت و تن لرزان فعالیت در ایران میگویند؛ از امر سیاسی که با بنبستهای فراوان، امر اجتماعی را خورده و شهروندان را به افرادی بیتفاوت به آنچه اطرافشان میگذرد، تبدیل کرده است.
بعد از زلزله ۷/۳ ریشتری ۲۱ آبانماه سال ۹۶ در ازگله استان کرمانشاه هم تعداد زنانی که جانشان را از دست دادند، بیشتر از بقیه بود. در روزهای بعد از زلزله، پزشکی قانونی تعداد جانباختگان این زلزله را ۴۳۶ نفر اعلام کرد که از این تعداد ۲۲۱ نفر زن و ۲۱۵ نفر هم مرد بودند. در آذرماه همان سال اما پزشکی قانونی استان کرمانشاه تعداد قربانیان را ۵۲۱ نفر اعلام کرد؛ ۲۴۶ مرد و ۲۷۵ زن.
نادیده گرفتن مادران شاغل، یکی دیگر از نارضایتیها در روزهای گذشته است. فاطمه صالحی، مادر سه فرزند است و حالا شغل دومی هم در خانه پیدا کرده؛ کار کردن درس ها با بچه هایش و آمادهکردنشان برای امتحانات دی ماه.
در حال حاضر فقط ۴۷ درصد کودکان در گروه سنی پنجساله به پیشدبستانی میروند و ۸۲ درصد پوشش پیشدبستانی در ایران، کاملاً خصوصی است.
«تا قبل از ۲۳ آذر، آقای پزشکیان تکلیف قانون عفاف و حجاب را مشخص میکند و اجازه نمیدهد این قانون ابلاغ و اجرا شود.» معصومه ابتکار، معاون پیشین امور زنان و خانواده ریاستجمهوری این جمله را با اطمینان میگوید.
اعظم قدیری، خواهر منصوره قدیری، خبرنگار ایرنا که بهتازگی به دست همسرش کشته شد، وقتی میخواهد از روز واقعه بگوید، بغضش را میخورد و به جایش خشم مینشانَد.
