دبیر گروه جامعه الناز محمدی

برای پول توجیبی بچه‌ها چندشیفت کار می‌کرد

گفت‌وگو با همسر حجت رویین‌تن، نیروی خدماتی بیمارستان ولیعصر که در آخرین حمله‌های اسرائیل به تهران شهید شد

جان باختن دختر و پدر در یک خیابان مسکونی

روز یکشنبه ۲۵ خردادماه، سارا جودت، دانشجوی رشته هنر و ۲۲ ساله، همراه پدرش از خیابان محل زندگی‌شان در نارمک تهران می‌گذشتند که با بمباران این منطقه توسط اسرائیل، شهید شدند.

جان باختن در چندقدمی آغوش فرزند

تبسم پاک، ۴۵ ساله روز یکشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۴ از محل کارش به خانه‌اش در نزدیکی خیابان صابونچی برمی‌گشت تا دختر ۱۷ ساله‌اش را در آغوش بگیرد و بگوید از صدای جنگ نترسد که در خودروی شخصی‌اش شهید شد.

پیکرهای غیرقابل شناسایی

محمد، ۳۱ ساله، صبح روز ۲۵ خرداد وقتی بیدار شد تا به محل کارش برود، تصور نمی‌کرد که عصر همان روز دیگر نه خانه‌ای داشته باشد، نه پدری به نام سعید، نه مادری به نام فاطمه و نه خواهری به نام حدیثه.

تصویر موهای روی تشک صورتی، متعلق به پرنیا است

به گفته او، وسط ساختمان آن‌ها مورد اصابت قرار گرفت و همین موضوع باعث شده ساختمان بریزد: «کسانی دیگر هم در ساختمان آنها فوت شده اند. آن عکس با تختخواب صورتی که خون رویش‌ریخته برای همان محل است.»

افتادن بر خاک، در اتاقکی کوچک/قصه زنانی که در بندر شهید رجایی در یک کانکس ناایمن کار می‏‌کردند و در انفجار جان باختند

۱۲ ظهر ششم اردیبهشت‌ماه، وقتی اول دود آمد و بعد صدا و بعد خبرهای انفجار همه‌جا را برداشت، گوشی همراه زن‌ها برای همیشه خاموش شد؛ خانواده‌ها نه ‌می‌توانستند آنها را پیدا کنند و نه آقای امیری، نوذرنژاد، سمیع‌نژاد و... را که مردان همکار زن‌ها در آن کانکس بودند.

مدافعان گمنام خونین‌شهر/گزارشی درباره زنان مدافع خرمشهر پس از حمله عراق و روزگار زنان ایثارگر، 45 سال پس از شروع جنگ

زن‏ها تنها گروهی بودند که توی شهر محافظت، مراقبت و جا‏به‏‌جایی مهمات را به‏‌عهده گرفتند. تنها نگاهبانان صفر تا صد مهمات که با دو دست لاغر سبز جوان‏شان، فشنگ‏‌های ژ ۳، توپ ۱۰۶، خمپاره‏‌های ۶۰ و ۱۲۰، آر‏.پی‏.جی و... را از ماشین‏‌ها پایین می‏‏‏‌آوردند، پنهان می‏‏‌کردند و بعد تحویل «برادران» رزمنده می‏‏‌دادند

الناز محمدی