کامران غضنفری نماینده تهران: از این دولت آمریکا چشمم آب نمیخورد
موضوع مذاکره ایران و آمریکا و گزارشی که دولت به مجلس ارائه کرده هنوز در فراکسیون انقلاب به عنوان بزرگترین فراکسیون این دوره مجلس مطرح نشده است.

موضوع مذاکره ایران و آمریکا و گزارشی که دولت به مجلس ارائه کرده هنوز در فراکسیون انقلاب به عنوان بزرگترین فراکسیون این دوره مجلس مطرح نشده است. کامران غضنفری، نماینده تهران در این مورد با هممیهن به گفتوگو پرداخت که در زیر آمده است:
آیا گزارشی که از طرف دولت درباره این دور مذاکرات به مجلس ارائه شده را بررسی کردید؟
ظاهراً دولت در حضور جمعی از اعضای مجلس (البته بسیاری از نمایندگان مانند ما از آن اطلاعی نداشتیم) گزارشی را ارانه کرده است. این گزارش فعلاً مقدماتی است و هنوز خبر خاصی نیست و تصمیم خاصی هم گرفته نشده است. صرفاً یکسری صحبتهای مقدماتی شده و این دوره از مذاکرات مقدمهای برای گفتوگوهای بعدی بوده است.
البته قبلاً گزارشهایی منتشر شد که دولت آمریکا ما را تهدید کرده بود که اگر پای مذاکره نرویم به ایران حمله نظامی خواهد کرد و اقدامات نظامی به عمل خواهد آورد، اما جمهوری اسلامی هم پاسخ تهدیدهای آمریکا را داده و متذکر شده که اگر دست از پا خطا کنند و کوچکترین اقدامی علیه جمهوری اسلامی به عمل بیاورند، مقابلبهمثل خواهد شد و پاسخ آنها را چند برابر بدتر میدهد.
ما پاسخ تهدیدهای آنها را دادیم، در عین حال راه گفتوگوهای سیاسی را هم نبستیم؛ گرچه خیلی به این گفتوگوها امیدوار نیستیم و به نظر نمیآید از این مذاکرات نتیجه آنچنانی بگیریم. فعلاً صحبتهای مقدماتی و اولیه انجام شده است.
آیا فراکسیون انقلاب در این مورد جلسهای داشته و ابعاد آن بررسی شده است؟
نه. متاسفانه فراکسیون انقلاب در این مدت عملاً تشکیل نشده است. اما جلسات مختلف دیگری بین نمایندگان در صحن مجلس، خارج از صحن مجلس و... گاهی درباره موضوعات مختلف از جمله موضوعات بینالمللی با هم صحبت کرده و میکنند.
در این گفتوگوهای بین نمایندگان، مخالفان و موافقان مذاکرات چه موضوعاتی را مطرح میکنند؟
هنوز صحبتها جدی نشده است. گفتوگوهای صورتگرفته در حد گمانهزنی و مقدماتی است. در حقیقت رایزنیها مقدماتی است و حدس و گمانها هم مقدماتی است. هنوز تحول خاصی صورت نگرفته است. باید صبر کنیم تا مشخص شود هفتههای آینده چه میشود.
آیا مسیری که دولت در این دوره از مذاکرات پیش گرفت، درست بود؟
من نظر شخصی خودم را میدهم. فکر میکنم که دولت زیاد از حد به این مذاکرات خوشبین است. در حالی که واقعیات این را نشان نمیدهد. واقعیات گفتوگوها و مذاکرات چندین نوبته ما با دولت آمریکا این خوشبینی را نشان نمیدهد.
در سالهای گذشته هر بار با آنها مذاکره و صحبت کردیم و به توافقاتی رسیدیم، آمریکا ظرف مدت کوتاهی زیر قول و قرارها و تعهدات خود زده است. به همین دلیل من به این دور هم خیلی خوشبین نیستم. اما به نظر میآید برخی مقامات دولتی هنوز به مذاکرات امیدوار و خوشبین هستند که اتفاق خاصی بیفتد. اما واقعیات عرصه دیپلماتیک جایی برای خوشبینی ما باقی نمیگذارد.
ما در جایی میتوانیم به مذاکرات خوشبین باشیم که طرف مقابل ما از ابتدا با حُسننیت پای میز مذاکره بنشیند. اما طرف مقابل هنوز پشت میز مذاکره نیامده تحریمهای قبلی را لغو نمیکند که هیچ، چندین تحریم جدید هم به تحریمهای قبلی اضافه میکند.
علاوه بر آن فشارهای اقتصادی علیه جمهوری اسلامی را افزایش میدهد و علاوه بر فشارهای اقتصادی، تهدید نظامی هم کرده و اعلام میکند که بمبارانتان میکنم؛ آنهم چنان بمبارانی که سابقه نداشته است. این رفتارها جایی برای خوشبینی نمیگذارد.
یعنی وقتی طرف مقابل کاملاً از موضع قلدری، زورگویی و تحمیل خواسته خود پیش آمده است، هیچ جایی برای خوشبینی نمیبینم. درست است که نمایندگان ما (تیم مذاکرهکننده جمهوری اسلامی) مذاکره میکنند و این مذاکرات چندین هفته شاید هم چندین ماه طول بکشد اما من از این دولت آمریکا چشمم آب نمیخورد.