نتانیاهو و اشتباه هیتلر

در سر مقاله روز چهارشنبه نوشتیم که رژیم اسرائیل در حمله به ایران چند خطای مهم مرتکب شد از جمله این که آنها انتظار داشتند جامعه ایران دچار انفعال و به‌هم‌ریختگی کامل اجتماعی شده و حکومت نیز با فروپاشی مواجه شود و شیرازه امور به‌کلی از هم بگسلد.

ولی به دلایلی چنین نشد. مهم‌ترین علت آن سرزندگی مردم و جامعه ایران است که یادگرفته در شرایط سخت چگونه بر خویش مسلط شود و در کنار سایر هموطنان خود بر مشکلات فائق آید و با از هم‌گذشتگی و ایثار تصویری تکرارنشدنی از نحوه مواجهه مثال‌زدنی با این جنگ را رقم بزند.

واقعیت این است که با گذشت چند روز از آغاز این تجاوز، منویات متجاوز و حامیان آنها به‌ویژه ایالات متحده، بیش از پیش آشکار و شناخته شد. همه فهمیدند که ماجرا یک گفت‌وگوی دیپلماتیک عادی و صلح‌طلبانه نیست بلکه آنان دنبال نابودی ایران هستند.

بیش از ۱۵ سال است که می‌گویند ایران در آستانه ساخت بمب اتمی است و حتی بعضاً دو ماه زمان می‌دادند ولی هیچ اتفاقی نمی‌افتاد و آنان همچنان دروغ‌پردازی می‌کردند. این بار هم گفت‌وگوهای مسقط را آگاهانه طول دادند تا این جنایت را انجام دهند.

آژانس انرژی اتمی نیز گزارشی دوپهلو را نوشت تا توجیهی برای حمله به دست اسرائیل دهد و داد و اکنون رئیس آژانس دبه کرده و می‌گوید چنین برداشتی از گزارش آژانس درست نبوده و ایران مشکلی که چنین تجاوزی را توجیه کند نداشته است.

اشتباه اسرائیل و متحدین غربی آن، این بود که گمان کردند مردم به دلیل نارضایتی‌های داخلی، با متجاوزان همراهی خواهند کرد. مردم ایران مرز اختلافات و انتقادات داخلی را هرچند عمیق باشد با دل بستن به بیگانه می‌شناسند. این اشتباهی بود که سلف آنان یعنی هیتلر در حمله به روسیه نمود.

در تاریخ شاهد رخ دادن چنین اشتباهاتی هستیم. زیرا واکنش مردم را در شرایط بحرانی و در برابر یک رژیم متجاوز آپارتاید که موجودیت و‌ کلیت مردم و میهن را در خطر قرار دهد با این واکنش در شرایط عادی یکسان فرض می‌کنند.

این خطایی بود که سلف نتانیاهو یا هیتلر در سال ۱۹۴۱ و در حمله به روسیه مرتکب شد و بعدها مکرر از سوی خاطره و تاریخ‌نویسان به جزئیات آن اشاره شده است.  

این عملیات که بارباروسا نام داشت در اول تیرماه سال ۱۳۲۰(۸۴ سال پیش در روزی چون فردا) انجام شد و به‌‌رغم موفقیت‌های اولیه‌اش، در پایان با همراهی و اتحاد مردم شوروی تبدیل به موجی برای آغاز شکست‌های پیاپی نازی‌ها شد.

هیتلر پیش از حمله صریحاً گفته و معتقد بود که ساختار شوروی «پوسیده» است، کافی است شما در بزنید تا فروبریزد. نازی‌ها چنان به این گزاره معتقد بودند که حتی سعی نکردند تصویر سازش‌پذیری سیاسی از خود نشان دهند؛ بلکه رفتاری وحشیانه داشتند.

به همین دلیل در مراحل اولیه تجاوز برخی همکاری‌های محلی به‌ویژه در اوکراین با آنان صورت گرفت، ولی در ادامه و به سرعت تبدیل به دشمنی و مبارزه علیه نازی‌های متجاوز و اشغالگر شد.

نکته مهم پایه مواجهه هیتلر با دیگر ملل است که مبتنی بر رویکرد نژادپرستانه و شرورانه او بود و مبتنی بر واقع‌بینی نبود.

به همین دلیل در مناطق اشغالی اوکراین، بالتیک، قفقاز، برخی از مردم با تبلیغات نازی‌ها و دادن وعده‌هایی چون اصلاحات ارضی و آزادی دینی، ابتدا همراهی کردند.

اما اعدام‌های جمعی، کار اجباری و غارت منابع طی چند ماه پس از حمله، اعتبار تبلیغات نازی‌ها را به‌کلی از میان برد.

اگر مدتی طول کشید تا مردم شوروی متوجه جنایتکاری ارتش ورماخت آلمان نازی شوند در تجاوز اخیر، پیش از حمله دست نتانیاهو و آمریکا و غرب به‌ویژه آلمان برای مردم ایران رو شده بود لذا از همان آغاز، واکنش در خور خود را نشان دادند.

این نگاه مردم از روز اول و در نحوه رفتار مردم با جنگ، سپس در نتایج نظرسنجی انجام شده اواسط هفته به‌خوبی بازتاب یافته است و روز گذشته هم در نمازهای جمعه متجلی گردید. این نشانه خوبی است از حس عمومی مردم ایران در مواجهه با خطر بیگانگان نژادپرست.

درباره سیاست‌های رسمی فعلاً موضعی نمی‌توان گرفت. باید به تصمیمات رسمی اعتماد و از آنها حمایت نمود و امیدوار بود که این جنگ با حداقل خسارت به‌سود ایران، مردم و منطقه به پایان برسد.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید