اندیشکدهها
روسیه و مجارستان

روسیه و مجارستان
دولت روسیه به مجارستان اطلاع داده است که دیپلماتهای این کشور که وارد روسیه میشوند بهجای اینکه بدون پرداخت ویزا وارد روسیه شوند، باید هزینهای بپردازند. از آنجایی که دریافت هزینههای جزئی از دیپلماتهایی که وارد کشورها میشوند، نسبتاً رایج است، اقدام روسیه بیاهمیت به نظر میرسد. با این حال، روسیه همچنین گفته است که این هزینه تا زمانی که مجارها برخی موارد نقض توافق را اصلاح نکنند، دریافت خواهد شد. احتمالاً منظور روسیه توافقنامه روابط دیپلماتیک است.
چیزی که این موضوع را قابل توجه میکند، این است که مجارستان، تنها کشوری در میان کشورهای اروپایی است که نسبتا روابط دوستانه منحصربهفردی با روسیه ایجاد کرده است. به یاد بیاورید که ویکتور اوربان، نخستوزیر مجارستان، اندکی قبل از حمله روسیه به اوکراین، به مسکو سفر کرد. اوربان با ولادیمیرپوتین، رئیسجمهور روسیه در مورد جنگ و انجام معامله برای تحویل مقدار زیادی گاز طبیعی روسیه به مجارستان گفتوگو کرد. مهمتر از آن، مجارستان از پیوستن به ائتلاف متحد برای مقاومت در برابر روسیه خودداری کرد. هفته گذشته، اوربان گفت که جنگ بین روسیه و اوکراین برای مجارستان نگرانکننده نیست. بنابراین، مجارستان کمترین تعهد را در اروپا برای حمایت از اوکراین داشت و بیشترین منافع را از روابط خود با روسیه دریافت کرد. این همان چیزی است که یک سوءتفاهم بروکراتیک بهظاهر پیشپاافتاده را به چیزی قابل توجه ارتقا میدهد. روسیه به غیر از مجارستان هیچ رابطه مثبتی با اعضای اتحادیه اروپا ندارد و عجیب است که مسکو اجازه دهد در این رابطه شک و تردید ایجاد شود. این ماجرا ربطی به اهمیت تغییر سیاست ندارد، چون سیاستی تغییر نکرده است. این تصمیم روسیه بود که این
هزینه را بر یک کشور دوست تحمیل کند و سپس آن را علنی کند. آن هم در زمانی که ولادیمیر پوتین باید راهی برای تغییر دیدگاه اروپا در مورد جنگ بیابد. کلید درک این موضوع درک روابط مجارستان و روسیه است. مجارستان روابط خود را با بسیاری از همسایگان خود از جمله اتحادیه اروپا و ناتو تیره کرده است. اتحادیه اروپا بهدنبال جریمه مجارستان به دلیل نقض قوانین اروپایی در مورد سازمان قضایی، آزادی مطبوعات، مهاجرت و موارد دیگر است. اتحادیه اروپا از پرداخت برخی از وامهای مجارستان بهعنوان مجازات خودداری کرده و تهدید کرده است که برخی از بودجهها را به حالت تعلیق درمیآورد. بوداپست به نوبه خود مانع از روند عضویت فنلاند و سوئد در ناتو شده است. جالبتر از همه، اوربان برای شرکت در جلسات جمهوریخواهان محافظهکار، که بسیاری از آنها به دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق متعهد بودند، از ایالات متحده دیدن کرد. او، خاری در چشم نظام سیاسی غرب بوده است.
دلایل او برای انجام این کار تا حدی ایدئولوژیک است. او اصول محافظهکاران آمریکایی و اروپایی را میپذیرد و با پذیرش آنها معتقد است که غرب فاسد و ضعیف است. وقتی دید که جنگ با روسیه در راه است، تصور کرد که غرب یا در دفاع از اوکراین شکست خواهد خورد یا در برابر قدرت روسیه فرو خواهد پاشید. مانند دیگران، او نیز انتظار داشت که کمک غرب محدود باشد، اوکراین به سرعت توسط روسیه تسخیر شود و ساختار سیاسی و نهادی جدیدی در اروپا ایجاد شود. این امر بهطور منطقی منجر به نزدیک شدن به روسیه و جداییاش از قدرتهای غربی شد. این واقعیت که فرضیات او اشتباه بود، او را در موقعیت دشواری قرار داده است. اگر اوکراین سقوط کند، روسیه مرز شرقی ناتو را اشغال خواهد کرد. بنابراین ناتو باید برای مسدود کردن حرکت روسیه سربازان خود را به مجارستان اعزام کند. مجارستان یک بازیگر حاشیهای در جنگ اوکراین است، اما اگر روسیه از اوکراین عبور کند، به سمت اروپای مرکزی حرکت کند و توازن جدیدی از قوا برقرار کند، مجارستان یک میدان جنگ کلیدی خواهد بود. در این صورت رابطه اوربان با پوتین معنای کمی خواهد داشت. تا زمانی که جنگ اوکراین ادامه دارد، مجارستان امن است.
اگر روسیه یا غرب به پیروزی قاطعی دست یابند، این وضعیت تغییر میکند. از دیدگاه بوداپست، وضعیت میتواند از کنترل خارج شود.