اندیشکده‌ها
سوریه را فراموش نکنیم
سوریه را فراموش نکنیم
زمین‌لرزه‌ای به بزرگی 8/7 ریشتر ساعت 4:17 صبح جنوب ترکیه و شمال سوریه را لرزاند. دوازده ساعت بعد، مشخص شد که حداقل 2400 نفر کشته شده‌اند و تعداد کشته‌ها به سرعت در حال افزایش است. این فاجعه طبیعی در بدترین زمان ممکن رخ داد و منطقه‌ای را که از قبل آسیب‌پذیر بود با مشکل مواجه کرد. کیفیت ضعیف ساخت‌وساز در جنوب ترکیه و تأثیرات بیش از یک دهه درگیری وحشیانه که هنوز شمال سوریه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، تاثیر‌های مخرب این زلزله را دوچندان کرده است.. وقتی مردم خواب بودند، ساختمان‌ها فروریختند. حداقل 3 هزار و 450 ساختمان در ترکیه و صدها و بلکه هزاران ساختمان دیگر در سوریه فرو ریختند. ویرانی در ترکیه آنقدر زیاد بوده که مقامات از مناطق زلزله‌زده به‌عنوان مناطق جنگی یاد کرده‌اند. در عین حال، آسیب‌های واردشده در مرز سوریه توسط زلزله و پس‌لرزه‌هایی به همان شدت که ساعاتی بعد رخ دادند، فاجعه بار بوده‌است. در شمال غربی سوریه، این زمین‌لرزه نشان‌دهنده یک وضعیت اضطراری در شرایط اضطراری و یک بحران در درون یک بحران دیگر است. این منطقه قبلاً محل حادترین بحران بشردوستانه در جهان بوده است و نزدیک به 3 میلیون آواره داخلی که تقریباً
همه آنها کاملاً به کمک‌های خارجی وابسته هستند را در خود جای داده بود. پس از 12 سال بمباران، حداقل 65 درصد از زیرساخت‌های اساسی منطقه از قبل ویران شده یا به شدت آسیب دیده است و بخش‌های پزشکی و امدادی سال‌ها زیر حملات هوایی بوده‌اند.
براساس گزارش‌های واصله، هر روستا، شهر و منطقه شهر دچار تخریب گسترده شده است. گمان می‌رود هزاران غیرنظامی زیر آوار محبوس شده باشند. صدای فریاد بسیاری از آنها برای کمک شنیده می‌شود. نیروهای امدادی، جنگجویان مخالف و غیرنظامیان همه به‌شدت به‌دنبال کمک هستند. هر بیمارستان یا کلینیک پزشکی ظرفیت‌اش پر شده است و بیماران در سرمای زمستان در طبقات، راهروها و بیرون از بیمارستان درمان می‌شوند. تنها در العطارب در حومه غربی حلب، نزدیک به 100 جسد پیدا شده است. قبل از زلزله، اردوگاه‌های آوارگان شمال غرب سوریه بسیار بیش از ظرفیت‌شان بیمار پذیرش می‌کردند، اما مقیاس ویرانی ایجادشده در یک شب، آنقدر زیاد بوده که تعداد مراجعه‌کنندگان بسیار افزایش یافته است. این امر مستلزم افزایش قابل توجه ماموریت کمک‌های بشردوستانه اضطراری سازمان ملل با تاکید بر سرپناه، غذا و مراقبت‌های بهداشتی در بحران است. در بحبوحه زمستان سخت، همراه با فروپاشی شدید اقتصاد سوریه و کمبود شدید سوخت، این منطقه که از قبل هم آسیب‌پذیر بوده، حالا توان ایستادگی در مقابل چنین بلایی را ندارد.
درحالی‌که جامعه بین‌المللی برای کمک به نیازهای ترکیه در بلایای طبیعی بسیج می‌شود، توانایی انجام این کار در آسیب‌پذیرترین مناطق شمال سوریه بسیار پیچیده است. پس از استفاده مکرر روسیه از حق وتو و فشارهای نظامی و دیپلماتیک، مأموریت کمک‌رسانی سازمان ملل در منطقه فقط به یک گذرگاه مرزی از ترکیه محدود شده است. علاوه بر این، این تلاش سازمان ملل برای کمک‌های بشردوستانه طراحی شده است، نه کمک‌رسانی در بلایا و نجات اضطراری. در حال حاضر، برخی از فعالیت‌ها در امتداد مرز به دلیل زلزله با مشکل مواجه شده‌اند. کلاه‌سفیدهای معروف سوریه با 3 هزار داوطلب به‌طور کامل مستقر شده‌اند، اما بنابرگزارش‌ها گازوئیل آنها برای کار با تجهیزات سنگین تمام شده است. تأسیسات امدادی سازمان ملل در مرز ترکیه نیز در اثر زلزله آسیب دیده‌اند. مشخص نیست که چگونه یک فعالیت بین‌المللی امدادرسانی بزرگ می‌تواند در شمال غرب سوریه شکل بگیرد. با این حال، این کار تنها با فشار هماهنگ و فوری ایالات‌متحده و متحدان‌اش امکان‌پذیر است. استفاده از کمک‌های موجود سازمان ملل و تسهیل‌گری ترکیه می‌تواند بستری ایجاد کند تا کمک‌ها به آسیب‌دیدگان ارائه شود، اما این کمک‌ها
باید در مقیاس بسیار زیادی انجام شود. مردم سوریه بارها و برای مدت طولانی رها و فراموش شده‌اند. دوباره تنها گذاشتن آنها کار درستی نیست.
