تنها امید پوتین

اخبار هفته گذشته‌ی بازگشت آرامش به کی‌یف، خشم کرملین را در پی داشت. کنگره ایالات متحده سرانجام توانست موانع را از پیش رو بردارد و پس از ۶ ماه بسته حمایت نظامی از اوکراین را در کنار بسته حمایت از اسرائیل و تایوان به تصویب برساند. این گشایش در شرایطی صورت گرفت که رهبران اتحادیه اروپا متعهد به حمایت بیشتر از اوکراین شدند و اعلام کردند علاوه بر بسته مصوب قبلی کمک‌های دیگری را نیز برای کی‌یف ارسال خواهند کرد. آلمان هم متعهد شد که سامانه‌های پاتریوت بیشتری برای اوکراین ارسال کند.

این کمک‌ها به‌شدت مورد نیاز اوکراین هستند. بعد از اینکه ضدحمله بزرگ اوکراین در سال گذشته نتیجه خاصی در برنداشت، ایالات‌متحده در تصویب بسته حمایتی جدید از این کشور شکست خورد و این مسئله تردیدهای زیادی را ایجاد کرد. مهمات ارتش اوکراین رو به اتمام گذاشت و کرملین هم حملات موشکی به تأسیسات صنعتی و زیرساخت‌های انرژی را تشدید کرد.

همزمان با بدتر شدن شرایط، کرملین فرصتی را پیدا کرد که ادعای پیروزی کند. با اینکه بسیاری از روس‌ها خواهان پایان جنگ هستند، پوتین توانست ادعا کند که اراده غرب در حال فروپاشی است؛ نه‌تنها کارخانه‌های تولید مهمات روسیه با همه توان مشغول به کارند بلکه دونالد ترامپ شانس خوبی برای پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا و بازگشت به کاخ سفید دارد.

پوتین از زمان شروع جنگ اوکراین مرتباً مجبور شد اهداف خود را تعدیل کند. او نه‌تنها مقاومت اوکراینی‌ها را دست‌کم گرفته بود بلکه تصور نمی‌کرد ائتلافی تا این اندازه گسترده در غرب برای مقابله با تهاجم نظامی روسیه ایجاد شود. این انتظار وجود داشت که کمک‌ها در این شرایط به اوکراین افزایش پیدا کند اما زمانی که این اتفاق نیفتاد، جنگ به جنگی فرسایشی بدل شد.

با ضعیف شدن اراده غرب، اعتمادبه‌نفس پوتین افزایش یافت و نتیجه گرفت که زمان به نفع او سپری می‌شود. به باور من، او بیش از آنکه برای پیروزی روی سربازان خود حساب کرده باشد، روی ترامپ حساب باز کرده است.

با تصویب بسته حمایتی از اوکراین در اقدامی دوحزبی و مشارکت جمهوری‌خواهان در این امر به نظر می‌رسد محاسبات روسیه باز هم تحت تأثیر قرار گیرد.

بسیاری از جمهوری‌خواهان در کنار دموکرات‌ها به بسته حمایت از اوکراین رأی مثبت دادند و به گمانه‌زنی‌ها درباره این مسئله که جمهوری‌خواهان تصمیمی برای حمایت از اوکراین در برابر روسیه ندارند پایان دادند.

روندها نیز حکایت از آن دارد که زمان به نفع روسیه سپری نمی‌شود. تولید مهمات و تجهیزات در اروپا و آمریکا سرعت زیادی به خود گرفته و انتظار می‌رود در میان‌مدت روسیه در این زمینه دچار مشکل شود.

با این وجود هنوز یک امید برای پوتین باقی مانده است. کرملین مشتاقانه منتظر است که نجات‌دهنده از مارآلاگو – کسی که جمهوری‌خواهان او را «مسیح نارنجی» توصیف کرده بودند - دوباره برگردد. اینکه با آمدن ترامپ شرایط چه تغییری خواهد کرد مسئله دیگری است اما فعلاً روسیه در مسیر شکست قرار دارد.