در کجای جهان یک فاجعه، بارها و بارها به یک شکل اتفاق میافتد و هیچکس چارهای نمیاندیشد؟ میتوان همه این حرفها را با گوش سیاست یا همین شعارهای معمول و مرسوم روزمره شنید و نویسنده را به هرچیزی متهم کرد. مهم نیست. اما امیدوارم شخص آقای پزشکیان و عدهای از دوستان نزدیکش که با نهجالبلاغه انس دارند، عدالت را جدیتر از شعارهای انتخاباتی بگیرند و از یاد نبرند قول آن جان جهان را که فرمود: فرصتها هم چون ابر میگذرند. اگر کار امروز را به فردا نیاندازند و بیهراس از گردنکلفتهای بانفوذ، همین فاجعه…