سر در لگن خویش

درباره عکسی از تماشای قوتبال در تحریریه

تحریریه روزنامه هم‌میهن چهاردهم شهریورماه 1401. ساعت هفت‌ونیم بعدازظهر است. تا نیم ساعت دیگر باید عکس‌نوشت امروز را به سردبیری بفرستم. هر چه سرویس عکس خبرگزاری‌ها را بالا و پایین می‌کنم چشمم عکسی را نمی‌گیرد. نه اینکه عکس خوبی نگرفته باشند. اتفاقا یک گزارش تصویری در گاردین از حمام‌های عمومی در ژاپن دیدم که عکس‌های عجیبی داشت. با دیدن عکس‌ها فهمیدم این قوم سرزمین آفتاب فرهنگ خاص خود را دارند. خیلی دوست داشتم درباره عکس‌ها بنویسم. اما متاسفانه عکس‌ها قابل چاپ نبودند. مردهای گنده هر کدام سر در لگن خویش کرده‌اند و آب‌بازی می‌کنند. شاید اگر اینجا آرامش بیشتری بود می‌توانستم بنویسم. اما خب همانطور که می‌بینید بازی پرسپولیس و هوادار است و بچه‌ها هوراکش شده‌اند جلوی تلویزیون و داد و بیداد می‌کنند. هر چند دقیقه یک‌بار هم یک نفر از جلوی آنتن رد می‌شود و بچه‌ها انگار که خودشان هم در استادیوم هستند بر سر آنتن‌خراب‌کن هووو می‌کشند. پشت سرم بالکن روزنامه است، یکی دارد خاطره پرآب و تابی تعریف می‌کند، شنونده‌ها از ته دل ریسه می‌روند. چشمم به روبه‌رو است و گوشم به پشت. باید سر در لگن خویش کنم و ستون عکس‌نوشت را بنویسم.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید