کمال یا رجب

درباره عکسی ازانتخابات ترکیه

تصور بیشتر ایرانی‌ها از ترکیه سفر چندروزه‌ای است که به شکل توریستی به استانبول یا آنتالیا یا... رفته‌اند و در آن چند روز، خاطره خوشی در ذهن‌شان به ثبت رسیده است. این تصور چیزی است که تا چند سال پیش وجود نداشت. درست خاطرم هست بیست سال پیش که کاروان‌های زیارتی که از راه ترکیه به سوریه می‌رفتند تا از مرز «غازی عینتاب» عبور کنند باید سبیل جماعتی از پلیس فاسد ترکیه را چرب می‌کردند و از هفت‌خان رستم می‌گذشتند. حالا این روزها هر کس که به ترکیه سفر می‌کند از زیبایی و تمیزی ترکیه می‌گوید. در بدو ورود به فرودگاه‌های آنچنانی استانبول تمام خاطرات تلخ سال‌های گذشته را فراموش می‌کند و یک به یک رفتار ترک‌ها را با ایرانی‌ها مقایسه می‌کند و انگشت افسوس بر دهان می‌گذارد. واقعیت این است که ترکیه موفق شده پلیدی‌های درونش را در لایه‌ای از زیبایی بپوشاند و فضایی را فراهم کند که توریست در آن احساس خوبی کند. اگر نه هر کس نداند روزنامه‌نگار جماعت می‌داند که مردم ترکیه چه به لحاظ آزادی سیاسی و حتی در بخش‌هایی از جامعه به لحاظ معیشت در تنگنا هستند و شاید یکی از دلایلی که رقیب اردوغان به دور دوم رفت، همین مضیقه‌ها باشد. اما نکته‌ای که بسیار حائز اهمیت است این است که چه شد انتخابات ترکیه برای ملت ایران اهمیت پیدا کرد؟ تا همین چند سال پیش رئیس‌جمهور ترکیه عوض می‌شد و کسی ککش هم نمی‌گزید، اما امروزه در هر خانواده‌ ایرانی کم‌کم یک نفر سرنوشتش با سرنوشت ترک‌ها گره خورده است. مانده‌ام این اتفاق را در راستای جهانی شدن انسان ببینم یا... که برای ایرانی‌ها نشستن کلمه «اوت» زیر عکس کمال یا رجب اینقدر مهم شود.