| کد مطلب: ۹۰۱

ترکیدن لاستیک یا اقتصاد؟

روزنامه هم‌میهن ، منتشر کننده آخرین و بروزترین اخبار داخلی و خارجی.

تکرار ترکیدگی لاستیک هواپیما ها در ایران در اصل ترکیدن پیامدهای مجموعه سیاست ها و روندهایی است که دیگر راهی برای پنهان کردن آن نمانده است. البته، حوادث از جمله سقوط هواپیما، یا ترکیدن لاستیک آن در همه جای دنیا رخ می دهد. این حوادث تا هنگامی که تبدیل به یک پدیده تکراری نشده است، یک امر فنی است و باید علت آن را در مشکلات فنی یا مدیریتی مستقیم شرکت هواپیمایی جست ‌‌ وجو کرد، ولی هنگامی که از حد متعارف و مورد قبول بیشتر شد، باید دنبال عواملی فراتر از مشکلات فنی رفت؛ ترکیدگی لاستیک های هواپیما در ایران نمادی است از وضعیت عمومی اقتصاد کشور، قیمت گذاری، تحریم، فقدان شفافیت و عدم پاسخگویی، فقدان رقابت و نبود مشتری مداری و در دسترس نبودن نظارت موثر بر استانداردهای ضروری. در حقیقت تحریم، راه را برای واردات و دسترسی مناسب به تولیدات استاندارد بسته است. لاستیک های هواپیما کیفیت و سطح استاندارد بسیار بالایی نسبت به لاستیک های خودرویی دارند و برای ایران نیز بصرفه نیست که چنین لاستیک هایی را برای حداکثر 200 هواپیمای خود تولید کند. پس در اولین گام برای واردات آن باید تحریم را دور زد و مشکلات از همین جا آغاز می شود. قیمت گذاری اعم از بلیت هواپیما، یا سوخت یا... موجب اختلال در رفتار می شود. از جمله اینکه هواپیما برای استفاده از سوخت ارزان در ایران بیش از استاندارد بنزین می زند و همین مساله، فشار زیادی را بر هواپیما، مصرف سوخت و موتور و لاستیک وارد می کند. چنین وضعی محصول نظام قیمت گذاری است. همه اطراف ماجرا در این ساختار زیان می بینند، هیچ سودی در آن وجود ندارد. در چنین ساختاری پاسخگویی و شفافیت به حداقل می رسد. به همین علت و به راحتی به مردم و روزنامه ها پاسخ نمی ‌‌ دهند که چرا لاستیک ‌‌ های آنان می ‌‌ ترکد و آن را محرمانه اعلام می کنند. وجود همین قدرت و امکانات برای شرکت های هواپیمایی کافی است که چنین مشکلاتی تداوم یابد. نظام قیمت گذاری و اختلال در استقلال شرکت های هواپیمایی، موجب حذف رقابت و جلوگیری از ارتقای کیفیت خدمات می شود، ضمن اینکه رابطه سوددهی و کارآیی مدیریت و شرکت هواپیمایی مختل و در نتیجه مدیران ناکارآمد عهده دار امور می شوند. مجموعه این عوامل موجب می شود که سطح استاندارد لوازم مورد استفاده و صلاحیت حرفه ای مدیران، کم و کم تر شود. نهاد نظارتی حاکم بر صنعت هواپیمایی نیز متوجه می شود با وجود چنین شرایطی، منصفانه نیست که استانداردها را در سطح تعیین شده قانونی رعایت کرد. چه بسا اگر چنین شود، شاید هیچ هواپیمایی نتواند پرواز کند. دقیقا مثل استانداردهای بنزین که در زمان تحریم و کمبود، بنزین های پتروشیمی و آلوده کننده را به خورد خودرو و مردم دادند تا مبادا کمبود به وجود آید. در چنین شرایطی ما با کمبود نظارت موثر مواجه نیستیم، بلکه با بلاموضوع شدن نظارت مواجه می شویم. ترکیدگی لاستیک هواپیما، یک مورد خوب برای فهم سیاست های نادرست و اثرات آن در یک موضوع عینی و حساس است. در همه زمینه ها چنین آثاری وجود دارد، ولی کمتر دیده می شود؛ چون صدای آنها به بلندی صدای ترکیدن لاستیک هواپیما نیست!
دیدگاه
آخرین اخبار
پربازدیدها
وبگردی