ضرورت احیای سیاست خارجی کارآمد
به نظر میرسد که اختلافنظری در اینباره نیست که بهبود اقتصاد کشور و رشد سرمایهگذاری مستلزم محیطی به نسبت آرام و کمریسک است
به نظر میرسد که اختلافنظری در اینباره نیست که بهبود اقتصاد کشور و رشد سرمایهگذاری مستلزم محیطی به نسبت آرام و کمریسک است و هرچه ریسک یا خطر، کمتر باشد، سرمایهگذاریها نیز بیشتر و مولدتر و مفیدتر و بلندمدتتر است. اتفاقات این روزها در روابط خارجی موجب میشود که از نظر سرمایهگذار موقعیت کشور در شرایط ریسک بالا ارزیابی شود و نهتنها ورود سرمایه به کشور متوقف شود بلکه خروج آن نیز سرعت بگیرد؛ و بیدلیل نیست که گفته میشود، در چند سال اخیر ماهانه حداقل یک میلیارد دلار ارز و سرمایه از کشور خارج شده است. این اندازه برای کشوری که در تحریم است بسیار زیاد است. میزان این خروج ارز را از طریق تفریق مجموع درآمدهای ارزی کشور از واردات میتوان محاسبه کرد. در کنار آن نیز سرمایه بسیار ارزشمند انسانی کشور هم در حال مهاجرت است. سرمایهای که در صورت از دست رفتن جبرانپذیر نیست.
برداشتی وجود دارد که غرب با ایران بازی فرسایشی را پیش گرفته است. این موضوع از زمان ترامپ بهطور جدی مطرح بود. به این صورت که فشار را در حدی نگه دارند که ایران نه احساس خفگی کند و نه احساس آرامش. چنین شرایطی اندکاندک موجب آب شدن جامعه میشود و پس از مدتی بهجایی میرسد که از توان فنی و اقتصادی و مدیریتی کشور چندان باقی نمیماند که قادر به بازسازی خود شود. واقعیت در تایید این ادعا روشن است. در طول ۱۲ سال گذشته رشد اقتصادی، متوقف و درآمد سرانه حدود ۳۰ درصد کمتر شده است. درصد افراد زیر خط فقر بیشتر شدهاند و به بیشترین رقم در ۳۵ سال گذشته رسیدهاند و برخی ارزیابیها از روند بدتر شدن آن در سال آینده خبر میدهند. چشمانداز تورم سال بعد نیز روشن نیست ولی مهمترین مسئله همچنان افت شدید سرمایهگذاری است که نیازمند آرامشی ملموس در حوزههای داخلی و خارجی است.
آنچه میتوان گفت تشتت و ناکارآمدی در دستگاه سیاست خارجی کشور است؛ بهطوریکه محمدرضا باهنر هم زبان به اعتراض گشوده و خیلی صریح از وضعیت منفعل سیاست خارجی و پیشرفت پروژه ایرانهراسی شکایت و گلایه کرده است؛ و این حقیقی انکارناپذیر است. در میانه این ایرانهراسی و انفعال ما است که فردی چون نتانیاهو هم میتواند خودی نشان دهد و برای عبور از مشکلات و افتضاحات داخلی به ماجراجویی خارجی علیه ایران متوسل شود.
باید در اسرعوقت تحرک را به سیاست خارجی کشور برگرداند و با ایجاد یکپارچگی در همه امور خارجی، کشور را از این تلاطمات خارجی رهانید تا چرخ اقتصاد در مسیر درست و سازنده قرار گیرد.