استیضاح بی‌‏فایده

برآورد‌ها نشان می‌دهد که سیاست‌ها و دستاوردها در حوزه صنعت، معدن و تجارت موفق نبود، گرچه از بخش‌های دیگر دولت هم چیزی کمتر نداشت. نماد بارز آن نیز صنعت خودرو بود که نه‌فقط به لحاظ قیمت و کیفیت شرایط بسیار بدی را تجربه می‌کند، بلکه از منظر سیاستگذاری نمادی از نحوه سیاستگذاری اصولگرایان دولت جدید بود که هر روز تصمیمی می‌گرفتند که بازار را بالا و پایین می‌برد و بی‌ثباتی ایجاد می‌کرد. در زمینه واردات، قیمت‌گذاری، نحوه فروش و توزیع و... که در مجموع معلوم بود که پشت این تصمیمات منافعی خوابیده است و بدتر از همه اینکه صنعت خودرو تبدیل به میدانی برای توزیع رانت شده بود و اتفاقا مجلس هم شاید برای آنکه اتهام گرفتن خودرو و حمایت از این وزارتخانه را از خود سلب کند، به‌ناچار به عدم صلاحیت و فقدان اعتماد به وزیر صمت رای داد. این رای عدم‌اعتماد هیچ مشکلی را از دولت، اقتصاد و خودرو حل نخواهد کرد و چه‌بسا آنها را تشدید کند، همچنان که تغییر رئیس کل بانک مرکزی هم موجب کاهش یا تثبیت قیمت ارز نشد، همچنان که تغییر وزیر کار هم موجب افزایش میزان اشتغال و تحقق وعده دولت نشد، همچنان که تغییر وزیر راه و شهرسازی نیز به ساخت یک میلیون واحد مسکونی در سال منجر نشد و نخواهد شد. چرا؟ به این علت ساده که مشکل اصلی در این دولت، فقدان رویکرد علمی و نبودِ برنامه کلان اقتصادی است و ناتوانی مدیران آن گرچه حقیقتی انکارناپذیر است، ولی در برابر فقدان برنامه کلان و علمی، موضوعی فرعی است. به‌عبارت دیگر حتی اگر بهترین مدیران هم دعوت شوند یا در این دولت مسئولیت نمی‌پذیرند یا ناکارآمد خواهند بود. همچون خودرویی است که تحویل راننده می‌شود؛ خودرویی که انواع ایرادات و نقایص فنی دارد، راننده سطح پایین هم برای آن همان اندازه کارآیی دارد که از راننده فرمول یک استفاده کنید.
به‌علاوه مسئله مهمتر اینکه اصولا مجلس چرا این وزیر را برکنار کرد؟ مگر همین مجلس به او رای نداد؟ مگر همان زمان روشن نبود که توانایی‌های این وزرا در همین اندازه است؟ مگر وزرای جهاد کشاورزی و آموزش و پرورش و کار و راه را همین مجلس رای نداد که آنان به علل دیگر تغییر کردند؟ حتی دو تن از وزرای پیشنهادی آموزش و پرورش را هم رد کردند، ولی وزیری که بعداً به او رای اعتماد دادند چنان ناکارآمد شد که خودشان او را تغییر دادند و نگذاشتند به استیضاح برسد. خوب! این مجلس وزیر پیشنهادی بعدی صمت را هم با همان معیارها ارزیابی می‌کند و رای خواهد داد و در نتیجه تغییر مثبتی هم رخ نمی‌دهد. به‌علاوه رئیس‌جمهور از وزیرش دفاع کرده و با او همکاری طولانی‌مدت داشته است، یعنی او هم وزیر و عملکردش را قبول دارد، پس احتمالا در جای دیگری و شاید بالاتر او را به کار خواهد گرفت و یا نیروی دیگر که طبعا از او ضعیف‌تر است را به‌عنوان جایگزین وی معرفی می‌کند. توجه کنید که انگیزه استیضاح سیاسی نبود، بلکه حرفه‌ای و کارآمدی است که دو طرف درباره آن اختلاف‌نظر پیدا کرده‌اند. بنابراین از حالا می‌توان به‌طور قطع پیش‌بینی کرد که با پرداختن به موارد جزئی از جمله استیضاح وزرا و در غیاب برنامه اصلی و کلان برای اداره کشور و حل مسائل خارجی و داخلی، اتفاق مهمی در اقتصاد و صنعت و زندگی مردم رخ نخواهد داد.