ایران، اسرائیل و اولین نمونه نبرد هیبریدی سایبری

این حرف‌ها را قبلاً شنیده‌ایم. تهدید آخرالزمان سایبری در دنیایی که فناوری چینی تأمین‌کننده زیرساخت‌ها در حوزه‌های انرژی، شبکه‌های مخابراتی و حمل‌ونقل است و به تعبیری، انگشتش روی دکمه قرمز مجازی است. [دکمه قرمز، اصطلاحی استعاری مربوط به دوران جنگ سرد بود. این عبارت به طور نمادین اشاره به توانایی دو قدرت اصلی دنیا، ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی داشت که می‌توانستند با یک تصمیم، قدرت مهیب سلاح هسته‌ای را علیه دشمنان خود به کار گیرند و در عین حال، چنین تصمیمی چنان تبعات سنگین و ویرانگری برای هر دو طرف و باقی دنیا می‌داشت که تصور می‌شد، نقطه اتخاذ آن، وضعیتی اضطراری، بحرانی و نهایی است، یعنی زمان فشار دکمه‌ای قرمز، شبیه به دکمه‌هایی که برای فعال‌کردن آژیرهای خطر و کلیدخوردن پروتکل‌های مقابله با بحران فوری به کار گرفته می‌شوند.] و نیز در دنیایی که روسیه، در حال جداکردن کامل شبکه اینترنتی خود از جهان غرب است.

اما تهدید سایبری در خاورمیانه، لبه بسیار تیزتری دارد. این وضعیت در آن منطقه یعنی اسرائیل و ایران، دو دولت که پیشگامان حملات سایبری در دنیا هستند، در این تقابل به نبردی مداوم و آرام با یکدیگر می‌پردازند، در حالی که سر خط خبرها بیشتر روی میدان نبرد فیزیکی در دنیای واقعی تمرکز می‌کند.

مدیرکل اداره ملی سایبری اسرائیل، اخیراً در نشست هفته سایبری در تل‌آویو صحبت و پیش‌بینی هشداردهنده‌ای مطرح کرد. او پیش از این هرگز تا این حد علناً هشداردهنده صحبت نکرده بود یا تا این حد علناً درباره ایران حرف نزده بود. به گزارش رسانه وای‌نت، او هشدار داد: «یک کلیک می‌تواند یک کشور را ساقط کند.» هشدار ژنرال یوسی کارادی که از سوی دفترش منتشر شد، در نتیجه «روش‌های حمله و نفوذی که ایران در شش ماه گذشته علیه اسرائیل به کار گرفته» مطرح شده بود.

مدیرکل اداره ملی سایبری اسرائیل، به حضار این نشست گفت دنیا در حال حرکت به سمت «اولین جنگی است که بر پایه تقابل سایبری پیش می‌رود»، جنگی که در آن هیچ گلوله‌ای شلیک نمی‌شود و «می‌شود منحصراً یک دولت را از طریق فضای سایبری هدف حمله قرار داد و به صورت بالقوه، سیستم‌های حیاتی آن را فلج کرد» و یک «محاصره دیجیتال» ایجاد کرد.

کارادی هشدار داد: «این یک سناریوی خیالی نیست. این مسیری بسیار واقعی و پیش روست. یک محاصره دیجیتال را تصور کنید: ایستگاه‌های برق خاموش می‌شوند، ارتباطات قطع می‌شوند، حمل‌ونقل فلج می‌‌شود و منابع آبی آلوده می‌شوند.»

در این بحث، البته تمرکز سنگینی روی سیستم‌های صنعتی حیاتی وجود دارد؛ اما روی موضوع اطلاعات جعلی و اقدامات سایبری مستقیم علیه جمعیت غیرنظامی نیز تمرکز هست، به عنوان شرایطی که در آن، «هر شهروندی، یک هدف است». او به عملیات «شیر خیزان» [حمله اسرائیل به ایران] اشاره کرد که در آن «۱۲۰۰ کارزار اثرگذاری شهروندان اسرائیل را هدف گرفتند. این یعنی در بازه‌ای دوهفته‌ای میلیون‌ها شهروند لااقل یک پیام فریبنده یا ویدئوی تأثیرگذار دریافت کردند یا در معرض آن قرار گرفتند.»

کارادی می‌گوید، اینجا هم سایه ایران سنگینی می‌کند،‌ به عنوان طرف مسئول «جمع‌آوری هدفمند اطلاعات درباره چهره‌های ارتشی، دولتی و دانشگاهی اسرائیل، با هدف تهدید فیزیکی و نیز تغییر رویه گروه‌های تهدید ایران از جاسوسی صرف و جمع‌آوری اطلاعات به حملات سایبری اخلال‌گر و ویران‌کننده.»

این جنبه ایرانی ماجراست که موضوع را تا این حد حیاتی می‌کند. ایالات متحده و متحدانش همچنان با چین و روسیه و محورهای هر کدام نبرد خواهند کرد؛‌ اما اولین جنگ هیبریدی سایبری واقعی، در خارومیانه رخ خواهد داد. این اتفاق احتمالاً خیلی هم از حالا دور نیست.

کارادی هشدار می‌دهد: «وابستگی کامل ما به سیستم‌های دیجیتال، در ترکیب با انفجار هوش مصنوعی در همه عرصه‌های زندگی، فرصت‌هایی خارق‌العاده با خود به همراه دارد اما تهدیدهای تازه‌ای نیز با خود می‌آورد و به دشمنان سایبری، میدان نبردی تقریباً نامحدود می‌دهد.»

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید