خبرنگار گروه فرهنگ رضا صائمی

هنر و ادبیات به روایت روانکاوی

استاد در بند ارشاد

سینمای ایران مثل شعر فارسی است

کافی‌ است تا نام فیلم‏هایی مثل «اجاره‌نشین‌ها»، «هامون»، «ناخدا خورشید»، «ای ایران»، «در مسیر تندباد»، «نون و گلدون» و «کیمیا» را به یاد آوریم و آنها را به‌نام تهیه‌کننده‏ای به‌اسم «هارون یشایایی» گره بزنیم تا جایگاه و اعتبار این نام در سینمای ایران را دریابیم. او وقتی به‏همراه بیژن جزنی از زندانی که به جرائم سیاسی افتاده بودند، آزاد شدند، تصمیم گرفتند کار مستندسازی را شروع کنند. بعد نوبت به تهیه ویدئوهای تبلیغاتی رسید. به‏عبارتی یشایایی و تعداد دیگری از آنها که همراهش شدند، بنیانگذار تیزر و آنونس تبلیغاتی در ایران بودند. بعد از انقلاب اما فعالیت‏های یشایایی به‏عنوان تهیه‏کننده، ابعاد تازه‏ای پیدا کرد. او تعدادی از بهترین آثار سینمای ایران را تهیه کرد و نامش به‏عنوان یکی از خلاق‏ترین و فرهیخته‏ترین تهیه‏کنندگان سینمای ایران سر زبان‏ها افتاد. مرگ داریوش مهرجویی بهانه‏ای شد تا سراغ او که دو تا از ماندگارترین آثار مهرجویی را تهیه کرده، برویم و با او گفت‌گو کنیم.