منیر گرجی که پیش از انقلاب و در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، فعالیت سیاسی را آغاز کرد، به‌عنوان یک قرآن‌پژوه جلسات قرآن برگزار می‌کرد و حتی همراه آیت‌الله طالقانی برای پاسخ به سوالات زنان در مجالس حضور داشت، با ورود به مجلس خبرگان قانون اساسی به یکی از نمادهای زن مسلمان که قرار است در جمهوری اسلامی ایران نقش‌آفرینی کند، تبدیل شد و حتی گفت‌وگوهایش درباره سکولاریسم و مارکسیسم هم در رسانه‌ها منتشر میشد.
قیام جُهیمان عُتیبی در مسجدالحرام عربستان با کشته و زخمی بیش از ۴۵۰ نفر ختم شد و مسجدالحرام از دست شورشیان تندرو که ریشه در مذهب سنت داشتند؛ باز پس گرفته شد اما نگاه آخرالزمانی و امام زمانهای جعلی و ادعای منجیهای دروغین تا الان با ایجاد هزینههای بسیار برای دین و مذهب ادامه پیدا کرده است و حالا پس از سقوط دمشق توسط جولانی بار دیگر عده‌ای به پایان جهان و نزدیکی ظهور اشاره می‌کنند.
رضا رئیس‌طوسی، عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی جمعه‌شب درگذشت. چندان نام آشنای فضای مطبوعاتی و سیاسی سال‌های اخیر نبود و در وهله اول دانشجویان آن به خبر مرگش واکنش نشان دادند و از چهره علمی بیپیرایهاش نوشتند؛ اما دسته دیگری نیز از شنیدن این خبر شوکه شده و به آن واکنش نشان دادند. فعالان سیاسی کهنه‌کاری که با شنیدن این خبر به یاد گذشته‌های دور به سال‌های مبارزه با رژیم پهلوی پرتاب شدند و رضا رئیس‌طوسی را در کنار چهره‌های برجسته سازمان مجاهدین خلق و اعضای اولیه آن در صف مبارزان میدیدند.
باید میدان را از تندورها گرفت. نباید اینطور تعبیر شود که اساس نظام تنها یک جریان و یک فکر است و آن هم عین حق است و یا دیگران باید تسلیم شوند و یا نابود، و این امرخطرناکی است.
وقتی قدرتمداران هر جامعهای به جای تکیه بر واقعیتها برای توجیه عمل خود به فریب دیگران دست میزنند، اول خود در باتلاق فریب‌شان فرو میروند و قربانی آمارسازیها و اطلاعات نادرست می‌شوند و در نهایت از عرش به فرش میافتند.
از سال ۱۳۶۲ و پس از سالک مسئولیت بسیج به عهده محمدعلی رحمانی، از روحانیونی که بعدها دست به تاسیس مجمع روحانیون مبارز زد و گرایش چپ داشت، قرار گرفت و همین گویای حضور چهره‌های متنوع سیاسی در این تشکل بود.
اینکه رؤسای‌جمهور پس از آنکه بالاترین مقام اجرایی و دومین مقام پس از رهبری می‌شوند و دوره‌شان به پایان میرسد و از آن مقام فاصله میگیرند، چگونه باید به فعالیت‌شان ادامه دهند و چگونه از تجربیات‌شان بهره برده شود، قابل اهمیت و قابل تأمل است.
۴۵ سال از اشغال سفارت آمریکا در آبان ۱۳۵۸ می‌گذرد و در طول این ۴۵ سال برخی ابعاد آن مورد بررسی قرار گرفته است.
مطرح شدن این سخنان آن هم در زمانی که تلاش‌ها برای پایان جنگ در غزه و کشتار مسلمانان است و بر این موضوع اذعان میشود که ایران در مسیری غیرجنگ‌طلبانه به دنبال کاهش تنش در منطقه است؛ به جز اظهارنظر ماجراجویانه که احتمالاً این افراد برای ابراز شجاعت در میان حامیان خود در پی گرفته‌اند؛ چه میتواند باشد؟ همانطور که ظریف میگوید؛ این سخنان برای کشور عواقب دارد و به‌نوعی علاوه بر سنگ‌اندازی در مسیر دیپلماسی و سیاست خارجی کشور فرصتی را به جنگ‌طلبان میدهد که به اشکال گوناگون برای کشور و آینده مردم هزینه مادی و جانی بتراشند.
درباره خاطره محمدمهدی جعفری از معادیخواه که مدعی سخنی از سوی آیت‌الله طالقانی بود، معادیخواه چنین پاسخ داد: من در این جلسه درباره فتوا و امضای آن از سوی آیت الله طالقانی سخن گفتم و ادعای این را نداشتم که پیامی از سوی ایشان آورده‌ام
