در ایران پس از انقلاب میان اسلامیت و ایرانیت شکافی ایجاد شد. رهبر انقلاب به‌صراحت از این سخن گفت که «ملی‌گرایی، اگر به معنای ترجیح ملت خود بر اسلام یا طرد سایر مسلمانان باشد، یک انحراف است». امام خمینی از این می‌گفت که: «ما می‌خواهیم با اسلام ایران را آزاد کنیم».
کیارستمی از آغاز مستقل و متفاوت بود و نه پیش از انقلاب، نه بعد از آن دنباله‌روی هیچ جریان جا‌افتاده سیاسی و حتی سینمایی نشد. او راه خودش را کوبید و هموار کرد و البته بعدتر برخی در آن راه حرکت‌هایی مقطعی بروز دادند اما انگار کیارستمی، نه به مرید‌بودن علاقه‌ای داشت، نه به مرادشدن.
بعد از این باید همه ایرانیان؛ چه مذهبی و چه سکولار، چه محجبه و چه بیحجاب، شهروندان عزیز ایران باشند. این تجاوز آشکار کرد که باید همه، شهروندان عزیز ایران باشند تا بتوانیم در این دنیا که قانون جنگل بر آن حاکم است، از خود مراقبت کنیم. در چنین دنیایی واژه «ملی»، ارزشی بنیادین پیدا کرده است
کتاب «هویت ایرانی» نوشته احمد اشرف، یکی از باسابقه‌ترین پژوهشگران حوزه علوم اجتماعی ایران و از سرویراستاران ارشد دانشنامه بین‌المللی ایرانیکا در دانشگاه کلمبیا، به‌همت حمید احمدی، استاد دانشگاه تهران ترجمه و تدوین شده است.
امروزه کرسی های مختلف ایرانشناسی در مراکز متعدد علمی در داخل و خارج از کشور فعالیت می کنند.
با شروع تجاوز اسرائیل به ایران، آن‌هم درحالی‌که کشور خود را برای دور ششم مذاکرات با آمریکا درباره برنامه هسته‌ای خود که ازقضا اسرائیل ادعا می‌کند برای رفع تهدید آن دست به این حمله زده است، واکنش‌های گسترده‌ای شکل گرفت در محکومیت این عمل خلاف قواعد حقوق بین‌الملل و عرف جهان سیاست.
در چندروز اخیر و با آغاز حمله اسرائیل به ایران، بار دیگر مفهوم «وطن» در کانون تحلیل‌ها قرار گرفته است و کم نیستند ایرانیانی که در فضای مجازی از لزوم وطن‌پرستی سخن می‌گویند؛ از اینکه از جغرافیایی که نام‌اش ایران است، باید در هر نبرد با هر متجاوزی دفاع کرد.
کتاب «آزادی و ضرورت در تفکر مارکس»، نوشته میلاد عمرانی، رساله دکتری او در رشته فلسفه عصر جدید و در دانشگاه اصفهان است. به‌اقتضای یک کار دانشگاهی نیز دقیق و منسجم نوشته شده و یک حسن دیگر هم دارد؛ موجز است.
شامگاه شنبه هجدهم خردادماه ۱۴۰۳، خبر درگذشت بیژن اشتری مترجم، نویسنده و روزنامه‌نگار مشهور، اهالی فرهنگ را در شوک فرو برد.
ویتوریا با وامگیری از افکار توماس، به نقد رویکرد امپراتور اسپانیا در قبال مردمان سرزمینهای فتحشده میپردازد. سرخپوستان از نظر امپراتور، غیرمسیحی و کافر هستند، بنابراین علاوه بر قدرت امپراتور و پشتوانه نظامی او، گویی دین نیز به او به‌عنوان امپراتور مسیحیتپناه این اجازه را میدهد که هر کاری که بخواهد با این کافران انجام دهد
