تنگه هرمز به‌عنوان یک آبراه حیاتی، خلیج فارس را به دریای عرب متصل می‌کند و عرض آن تقریباً ۵۵ تا ۹۵ کیلومتر است. به دلیل اهمیت استراتژیک این تنگه برای تجارت جهانی و ترانزیت انرژی، این تنگه به لحاظ ژئوپلیتیک، همواره نقطه‌ای بحرانی در روابط ایالات متحده و ایران بوده است.
ایران در نهایت پذیرفت تا امروز در عمان با هیئت آمریکایی وارد مذاکره غیرمستقیم شود. پیش از آنکه درباره نتایج احتمالی مذاکرات امروز گمانه‌زنی کنیم، باید بدانیم که این مذاکره در چه شرایطی انجام می‌شود.
چین روز جمعه گذشته در واکنش به تعرفه‌های جدید دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، محدودیت‌های صادراتی بر عناصر نادر خاکی اعمال کرد.
دونالد ترامپ تمایل خود را برای مذاکره درباره یک توافق سهجانبه کنترل تسلیحاتی که شامل چین نیز می‌شود، ابراز کرده است اما پکن مکرراً از شرکت در چنین روندی خودداری کرده است.
سال ۱۴۰۴، سال پرچالشی برای ایران خواهد بود. در عرصه سیاست‌خارجی، سال جدید سال تحمل فشار حداکثری، رویارویی با فشارهای سیاسی، نظامی و امنیتی آمریکا خواهد بود.
احسان هوشمند، پژوهشگر پرسابقه مسائل قومی می‌گوید: من فکر نمیکنم که ادغام کردها در ساختار دولت جدید سوریه صورت بگیرد. به نظرم موضوع به صفر خواهد رسید. فکر نمیکنم که کردها بتوانند با حفظ هویت کردی در دولت جدید سوریه ادغام شوند. یعنی کردهای سوریه خنثی خواهند شد. مگر اینکه کردهای سوریه حمایت اسرائیل و آمریکا را داشته باشند اما درگیر شدن آمریکا در این موضوع در این برهه زمانی برایشان دستوپاگیر است.
اگر به درگیری در اروپا و درگیریها در خاورمیانه بنگرید به وضوح می‌بینید که هر دو درگیری یک وجه مشترک دارند و آن روسیه است. روسیه یک بازیگر مهم در اروپا و خاورمیانه است. این کشور منافع استراتژیکی در خاورمیانه و به‌خصوص در سوریه دارد. از این جهت است که روسیه پیشنهاد داده تا به واشنگتن در انجام توافق به ایران کمک کند. چراکه خود را لولای دری می‌بیند که تحولات اروپا را با تحولات خاورمیانه پیوند می‌دهد اما باید گفت که عزم ترامپ برای پایان دادن به درگیریها در اروپا و خاورمیانه، موانع مهمی را پیش روی خود دارد. آمریکایی‌ها مجبور هستند در این مسیر، چندین بازیگر مختلف با منافع مختلف با خود همسو کنند. ترامپ برای انجام این کار وقت زیادی نیز ندارد چراکه با توجه به بزرگی کار و محدودیت زمان، انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا از آنچه به نظر می‌رسد، نزدیک‌تر است.
روسیه در خصوص برنامه هسته‌ای ایران به دنبال راهی میانه است که در چارچوب آن نه بحران به‌طور کامل حل و فصل شود و نه چرخه بحران از گردونه خارج شود.
ترکها یک بار در میانه بهار عربی به چنین وسوسهای دچار شدند. ناامنی سوریه موجب شد تا وزیر خارجه وقت ترکیه، با شور و شوق در دهه ماه رمضان آن سال، اعلام کند که اسد تا پایان ماه رمضان رفتنی است. اما این آرزو با ورود ایران به سوریه و نقشآفرینی پررنگتر روسها نقش بر آب شد اما در نهایت، سقوط بشار اسد در سوریه و تسلط آذربایجان بر قرهباغ کوهستانی در سال ۲۰۲۳ نشان داد که ترکیه توانایی رو به رشدی برای نمایش قدرت در مناطق مختلف به دست آورده است.
گزارش‌هایی که درباره مذاکرات صلح اوکراین در عربستان سعودی بین ایالات متحده و روسیه و بدون حضور اوکراین برگزار شد، نشان می‌دهد که نوعی آشتی در حال انجام است.
