روزهایی را پشت سر میگذاریم که برایمان غریبه نیست؛ شاید میلیونها نفر تجربه زیست ۸ساله در جنگ را نداشتهاند اما آنقدر از آن روزها تصویرسازی شده است که غایبان اجباری آن دوران هم دربارهی ایامی که ایران پشت سر گذاشت، چیزهایی را میدانند و شاید گاهی اوقات، خود را در میانه آن روزگار تصور کردهاند.
بیان یک جمله کافی بود تا جریان تندرو که دولت را از دست داده و با سیاستها و برنامههای جدید، رویاهای خود را یکبهیک بر باد رفته میبیند، بهانه به دست آورده و حمله به شخصیتی را آغاز کند که تا پیش از این موردتوجه آنها نبود.
حشمتالله فلاحتپیشه، رئیس اسبق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس و استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی، معتقد است رفتارها و سیاستهایی که تندروها طی سالهای اخیر داشتهاند، باعث شده که کارد آنها به استخوان منافع ملی برسد.
از نظر قدمت، پرسابقهترین روزنامههایی که هنوز در ایران به کار خود ادامه میدهند، اطلاعات و کیهان هستند؛ روزنامههایی که به غیر از انتشار خبر و تحلیل، سیاستورزی را هم انجام داده و در مقاطعی نقشآفرینی داشتهاند و در طول سالهایِ سال، شواهد بسیاری از تاریخ معاصر ایران را با خود همراه دارند.
در بین احزاب اصلاحطلب و میانهرو، وضعیت بهتر از احزاب اصولگرا است و حداقل در احزاب اصلی جریان اصلاحات و میانهرو که شامل احزاب «اتحاد ملت، توسعه ملی ایران، کارگزاران سازندگی، اعتماد ملی، ندای ایرانیان و اعتدال و توسعه» میشوند، میتوان روند فعالیت این کمیسیونها را به راحتی مشاهده کرد؛ موضوعی که در بین اصولگرایان فقط در حزب موتلفه دیده میشود و سایر گروههای اصولگرا فاقد آن هستند.
عباس موسایی، سخنگوی دفتر سیاسی حزب توسعه ملی ایران در گفتوگویی که با خبرنگار هممیهن داشت، معتقد است که تشکیل کمیسیونها در احزاب به منظور فهم درست آنها از اوضاع تشکیل میشوند.
سیدعلی آقازاده، عضو شورای مرکزی و معاون امور استانهای حزب اعتدال و توسعه در گفتوگویی که با هممیهن داشت، از فعال بودن کمیسیونهای حزبش طی ۵ سال اخیر خبر داد.
امیررضا واعظ آشتیانی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه در گفتوگویی که با هممیهن داشت، یکی از وظایف کمیسیونها در ساختار احزاب را کادرسازی دانست.
دو اقدام مهم برای جبهه اصلاحات از این توصیه آقای خاتمی قابل برداشت است. یک SWOT (شناسایی ضعفها، قوتها، فرصتها، تهدیدها) برای کشور و SWOT دیگر برای جبهه اصلاحات تا در نتیجه آنها یک استراتژی و برنامه اقدام و عمل مشخص برای این نهاد اجماعی اصلاحطلبان تهیه و بر اساس آن اقدام شود
باور دارم که حضور زنان در سطوح بالای مدیریتی و تصمیمگیری حق آنها و ضرورتی برای پیشرفت کشور است. هدف من افزایش سهم زنان در مناصب مدیریتی کشور بر اساس شایستهسالاری و عدالت است.
