افغانستان «خانه کاغذی» بود

رادیو فرانسه نوشت: 

ینس استولتنبرگ که به زودی یک دهه ماموریت‌ او به عنوان دبیرکل ناتو به پایان می‌رسد، در مراسمی در بروکسل، پروژه «ملت‌سازی» ناتو در افغانستان را «بیش از اندازه جاه‌طلبانه» خواند و با اشاره به عدم اتحاد میان مقام‌های دولت وقت افغانستان، تاکید کرد که افغانستانی که حالا باید یک «کشور باثبات» می‌بود، در حقیقت یک «خانه کاغذی» بود. او افزود که ناتو به جایی رسیده بود که دیگر، هیچ دلیلی برای حضور بیشتر و دستیابی به نتیجه‌ی متفاوت‌تر در افغانستان نداشت.

در این مراسم خداحافظی که پنج‌شنبه ۱۹ دسامبر از سوی صندوق مارشال آلمان در بروکسل برگزار شده بود، استولتنبرگ، درس‌ها و توصیه‌هایی را که در طول این ماموریت ده ساله کسب کرده بود، شریک کرد.

در بخشی از سخنان خود، به ماموریت طولانی ناتو در افغانستان اشاره کرد و گفت که در ۲۰۱۴ زمانی که او دبیرکل ناتو شد، برنامه این بود که حضور نظامی ناتو در افغانستان را طی چند سالی، پایان دهند.

اما هفت‌ سال بعدتر از گزینش او به عنوان دبیرکل ناتو، هزاران سرباز این ائتلاف نظامی همچنان در افغانستان حضور داشتند. 

استولتنبرگ در مورد هدف ائتلاف ناتو در افغانستان، می‌گوید که آنچه که به عنوان ماموریت متمرکز مبارزه برضد تروریسم آغاز شده بود، بعدتر به «ماموریت ملت‌سازی» تغییر کرد. هدفی که به باور دبیرکل ناتو «بیش از اندازه جاه‌طلبانه» بود و ناتو با تاثیرات منفی هزینه این ماموریت روبه‌رو بود

ینس استولتنبرگ که قرار است به زودی، سمت دبیرکل ناتو را به مارک روته، نخست‌وزیر پیشین هلند واگذار کند، در مورد ترک افغانستان و سقوط سریع این کشور به دست طالبان، گفت: هیچ اتحادی میان مقام‌های افغان وجود نداشت تا پس از رفتن ما، بتواند مسئولیت را بگیرد. این حقیقت که حکومت و نیروهای امنیتی افغانستان بسیار زود فروپاشید، نشان می‌دهد که ترک افغانستان (از سوی ناتو)، درست بود.

ستولتنبرگ با اشاره به عدم اتحاد مقام‌های دولت وقت افغانستان، گفت: کشوری که باید یک «دولت باثبات» می‌بود، در حقیقت یک «خانه کاغذی» بود.

با این تجربه، او تاکید می‌کند که در فرجام «هیچ دلیل وجود نداشت که باور کنند که حضور ۲۰ سال دیگر در افغانستان، نتیجه متفاو‌ت‌تری خواهد داد.»

استولتنبرگ توصیه می‌کند که هر نوع ماموریت نظامی آینده که قرار است خارج از منطقه ناتو صورت گیرد، باید به روشنی تعریف شده و در مورد آنچه که می‌توان یا نمی‌توان به دست آورد، «صادق» بود.