مفهومی حافظانه از «قصه»

«قصه‌ی گیسوی یار (شرحی بر بوطیقای قصه در آن بیت معروف حافظ)»، نوشته رضا فرخ‌فال در ۱۰۶ صفحه و با قیمت ۱۴۰ هزار تومان توسط نشر نو منتشر شده است. کتابی که با تمرکز بر مفهوم «آغاز» در بیتی از حافظ، تعریفی از «زمان» و «قصه» را از منظری حافظانه جست‌وجو می‌کند. «قصه‌ی گیسوی یار» جستار یا به‌قول نویسنده تک‌نگاری‌ای است برای شرح آن بیت معروف حافظ:‌‌ «معاشران گره از زلف یار باز کنید شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید».

واژه‌ی کلیدی این بیت و این جستار، هر دو «قصه» است. کتاب تلاشی است در راستای به‌دست‌دادن مفهومی نو و تا حد امکان حافظانه از این واژه. چگونه است که این‌جا واژه‌ی «قصه» به‌کار رفته است حال آن‌که در معدود تصحیح‌هایی از این غزل ازجمله تصحیح ناتلی خانلری واژه‌ی «وصله» ترجیح داده شده است. نویسنده با استناد به رویکردهای گوناگون در پی تاکید بر چرایی به‌کار بستن واژه‌ی «قصه» در این بیت است و به‌ویژه در پی این است که بداند در جهان حافظ «قصه» و «زلف» و «شب»‌ چه ارتباطات معنایی با همدیگر ایجاد می‌کنند. 

قصه‌ی گیسوی یار 

نویسنده:‌رضا فرخ‌فال

انتشارات: نشر نو