لشکرکشی طغرل سلجوقی به بغداد

طغرل سلجوقی، موسس سلسله سلجوقیان است که از 1037 تا 1063 میلادی بر سریر قدرت بود و بر قلمرویی مشتمل بر ماوراءالنهر، خراسان بزرگ، فلات ایران و سرزمین‌های همجوار همچون قفقاز جنوبی، عراق، بخشی از آناتولی و نیز قسمتی از ارمنستان بزرگ حکومت می‌کرد.

او ۱۴ نوامبر ۱۰۵۴ میلادی (23 آبان‌ماه 433 خورشیدی) با سپاهی عظیم روانه بغداد شد و اوایل سال ۱۰۵۵ میلادی این شهر را تصرف کرد. بهانه طغرل در این لشرکشی، نجات خلیفه عباسی از دست شیعیان و استقرار مجدد حاکمیت اهل تسنن بود.

او پیش‌تر در اصفهان اعلام کرده بود که به‌زودی عازم بغداد خواهد شد. طغرل پس از تصرف بغداد، از آن پس به‌نام خلیفه که در دست او آلتی بیش نبود، زمام امور قلمرو عباسیان را به دست گرفت.

او خود را حامی خلیفه اعلام داشت و قدرت را در بغداد به اهل سنت بازگردانید یعنی درست عکس کاری که ده‌ها سال پیش از او، دیلمیان ایرانی شیعه‌مذهب کرده و قدرت را در دست شیعیان قرار داده بودند.