حقیقت این است که مجموعه‌ای که بعد از گذشت نزدیک به هفتاد روز به این شکل از یک یادبود نگهداری کرده بعید است در ادامه ماجرا هم کاری کند. اساساً با این سلیقه از این ساختمان موزه‌ای در نمی‌آید.
به تحولات منطقه، به حال و وضع این روزهای دنیا نگاه می‌کنم. به این فکر می‌کنم که شاید همه اینها فیلم یا خواب باشد. اما مگر خواب هم اینقدر طولانی و آشفته می‌شود؟
بیست‌وسوم مهرماه ۱۴۰۳ خانم فاطمه مهاجرانی در بخشی از نشست خبری سخنگوی دولت درباره رفع فیلترینگ خطاب به خبرنگاران فرمودند: «این موضوع در دستور کار دولت قرار دارد و در حال پیگیری است. باید توجه داشت نمی‌توانیم تغییرات یکباره در موضوعات ایجاد کنیم. فرآیندی دارد که در حال طی شدن است. دوستان در حال پیگیری فرآیند هستند؛ صبوری کنید.».
کارتی که نتواند جلوی قتل سیستماتیک ۲۴۵ خبرنگار و هم‌صنفی را بگیرد همان بهتر که شکسته شود.
عکس را که دیدم گمان کردم زبانم لال زلزله آمده است. اما نه! شهر در امن و امان است و اگر فوران کوه دماوند را بی‌خیال شویم تا لحظه نگارش این متن خبری از هیچ بلیه طبیعی در تهران نیست.
به عکس‌های اهدای اعضای بدن سمیرا جعفری، پرستار بیمارستان سینا، نگاه می‌کنم. به بزرگی روح و معرفتشان درود می‌فرستم و می‌گویم شما بخشیدی، اما ما فراموش نمی‌کنیم.
یکی دو روز پیش روز جهانی عکاس بود. به همین مناسبت عکس نوشت امروز را خیلی بی ربط تقدیم می‌کنم به یکی از پیشکسوتان عرصه سیاست و عکاسی.
در فضای سیاسی امروز، نقش اسکرین‌شات پررنگ‌تر از چیزی شده که استحقاقش را داشته باشد. کاربران فضای مجازی با اسکرین‌شات گرفتن از توئیت‌ها، پست‌ها یا پیام‌های مسئولان مملکتی و... در بزنگاهی، بسیاری از تناقض‌ها، تغییر مواضع یا حتی اشتباهات را آشکار می‌کنند.
فارغ از نسبت فامیلی این دو بزرگوار چه چیزی باعث شده است که حکم مشاور رسانه‌ای برای ایشان زده شود؟ اصلاً مگر فیزیک چه ایرادی دارد؟
دنیای عکاسی بی‌رحم‌تر از آن است که به برنامه‌ریزی کودکانه یک رئیس‌جمهور اهمیت بدهد.
