بسیاری از ناظران برای پایان دادن به اجلاس سران کشورهای عربی بحث کرده‌اند و آنها را بیمعنی و ناتوان از پر کردن شکاف بزرگ بین کشورهای عربی میدانند. نشست اخیر در قاهره صرفاً جدیدترین نشانه ناتوانی آنها در حل بسیاری از مشکلات منطقه بوده است.
شکی نیست که تحول سیاسی که در سوریه رخ داد، یک آسیب استراتژیک بزرگ برای ما بود. ما نمیتوانیم آن را انکار کنیم. ما از رویکردی که در رابطه با روابط پیچیده بین رژیم سابق سوریه و مردم سوریه اتخاذ شد، حمایت نکردیم. ما از هیچ نوع ظلم و فساد یا اقدامات فرقهای حمایت نمیکنیم
محمدبن عبدالرحمان آل‌ثانی، وزیر خارجه قطر در گفت‌وگویی با تاکر کارلسون، روزنامه‌نگار آمریکایی درباره روابط قطر با ایران و تاثیر دشمنی آمریکا و ایران بر قطر توضیحاتی ارائه کرده است. آل‌ثانی نسبت به احتمال وقوع یک جنگ منطقه‌ای در صورت حمله به تاسیسات اتمی ایران هشدار داد. آل‌ثانی معتقد است که در نهایت یک روز اختلافات از طریق دیپلماسی حل خواهد شد.
اگرچه دیپلماسی جدید ایالات متحده و روسیه هنوز در مراحل اولیه خود است، اما در همین مرحله نیز این دیپلماسی موجب شده تا چندین کشور در همسایگی روسیه در مواضع استراتژیک خود تجدید نظر کنند.
سه رهبر بزرگ در صحنه جهانی وجود داشتند که میخواستند مادامالعمر رئیسجمهور شوند. شیجینپینگ، ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ. شی موفق شد خود را رئیسجمهور مادامالعمر کند. پوتین توانست خود را رئیسجمهور مادامالعمر کند. خدا را شکر ما ترامپ را از این کار منع کردیم
دیپلماسی، کلیدی برای جلوگیری از جنگ‌های آبی آینده منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا خواهد بود. با این حال، چنین دیپلماسی‌ای در مناطق کم‌آب مستلزم درک مشترک بین طرفین است تا متوجه شوند که برای بقای خود باید با هم همکاری کنند. عدم انجام این کار می‌تواند منجر به عواقب وحشتناکی شود و منطقه و فراتر از آن را بی‌ثبات کند. این مسئله باید الهام‌بخش بازیگران بین‌المللی باشد تا تلاش بیشتری برای حمایت از منطقه شامات در حل چالش‌های آبی انجام دهند.
الخوری در سال ۱۹۶۷، ۱۵ساله بود که اسرائیل کل فلسطین تاریخی و همچنین بخش‌هایی از سوریه و مصر را اشغال کرد. او می‌گوید: «ما احساس ضعیف بودن داشتیم. همسایه‌ای داشتیم که خیلی قوی بود و از سمت قدرت شماره یک جهان حمایت می‌شد.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، روسیه که در آن زمان تنها پوسته‌ای از شوروی سابق بود، مجبور شد دهه‌های بعدی را صرف احیای قابلیت‌های نظامی و بازسازی اقتصاد خود کند اما مسکو به قدرت منطقه‌ای بودن راضی نبود و همیشه به دنبال این بود که نقش خود را در صحنه جهانی از سر بگیرد.
دوره دوم ترامپ می‌تواند فرصتهای جدیدی را برای حل مسئله هستهای ایجاد کند که در دوره اول وجود نداشت. تهران توانست کمپین «فشار حداکثری» دولت اول ترامپ را تحمل کند، اما انجام این کار هزینه سنگینی داشت. با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، تهران به وضوح در تلاش است تا به شکلی پیشگیرانه از تشدید بیشتر تحریمها جلوگیری کند.
دخالت مستقیم متحدان خارجی اسد در درگیری، کشورهای دیگر را نیز بر آن داشت تا به دنبال جای پایی در سوریه باشند. واشنگتن از مخالفان حمایت کرد اما ترجیح میداد اسد همچنان در قدرت باقی بماند. آمریکا مقادیر تسلیحات انتقالیافته به نیروهای مخالف را کنترل میکرد و از دستیابی آنها به سیستمهای دفاع هوایی با وجود بمباران بیرویه نیروی هوایی بشار اسد جلوگیری کرد.
