پنجشنبه‌شب، دومین مناظره کاندیداهای ریاست‌جمهوری با تمرکز بر «خدمت عدالت‌محور دولت» برگزار شد؛ مناظره‌ای که با توجه به گستره ابعاد اقتصادی آن حائز اهمیت بود. با این حال در این مناظره آنچه از سوی کاندیداهای اصولگرا، به‌ویژه کاندیداهای پوششی عنوان شد، چنان بود که برخی آنها را به توهم شبیه کردند؛ مانند وعده یارانه طلایی زاکانی و سعی در دلخوش‌سازی مردم به ارائه طلا به جای پول به مردم.
محمد درویش، کارشناس محیط زیست می‌گوید:«من اگر جای پزشکیان بودم به مردم اصفهان می‌گفتم که راه نجات اصفهان و تاب‌آوری دوباره کشاورزی پایدار در این شهر آن است که بعد از تامین آب شرب، روان شدن دائمی زاینده‌رود و تامین حقابه مصوب تالاب گاوخونی که حدود ۱۷۶ میلیون مترمکعب در سال است در اولویت قرار گیرند.
از سخنان کارشناسان و گفت‌وگوی شهروندان در سطح جامعه به نظر می‌رسد اولین مناظره انتخاباتی که اتفاقاً حول محور مهم‌ترین مشکلات امروز کشور بود، چندان هم نشان‌دهنده مسیر آینده داوطلبان ریاست‌جمهوری نبود، درحالی‌که با توجه به در اختیار داشتن سوالات، مخاطبان توقع پاسخگویی بهتری را از نامزدهای انتخاباتی داشتند.
کاندیداهای وابسته به جریان تندرو این روزها باید در پیشگاه ملت پاسخگوی مسائلی باشند که پیش‌تر بی‌توجه به مطالبات مردم، درباره آنها اعلام موضع کرده بودند؛ آن زمان صریح و دستوری و به اتکای جایگاهی که در ساختار سیاسی کشور داشتند و امروز در آستانه انتخابات، مبهم و محتاطانه. یکی از این مسائل که به حوزه فرهنگی - اجتماعی مرتبط می‌شود و همین جریان تندرو در مواجهه با آن رویکردی سیاسی- امنیتی داشت، موضوع «حجاب» بود؛ مسئله‌ای که رفتارهای افسارگسیخته و غیرقانونی نیروی موسوم به گشت ارشاد به بهانه آن انجام شد و آتش اعتراضات ۱۴۰۱ را برافروخت؛ لجبازی با مردمی که اجبار در حجاب را نمی‌پذیرفتند هم در لایحه حجاب و عفاف مجلس و طرح نور نیروی انتظامی تجلی یافت.
بارش‌های شدید در روزهای اخیر نتایج متفاوتی را در بخش‌های مختلف کشور به‌دنبال داشته است. یک متخصص آب در گفت‌وگو با هم‌میهن خبر می‌دهد که نیمی از کشور در آستانه ورود به سال ترسالی قرار دارند اما فلات مرکزی از جمله استان تهران و اصفهان در کنار استان‌های هرمزگان و بوشهر همچنان با بحران آب مواجه هستند.
طرح پابند الکترونیکی از نیمه دوم سال۱۳۸۸ به‌عنوان مجازات جایگزین حبس و در راستای کاهش جمعیت کیفری زندان‌ها و توسعه عدالت قضایی مطرح شد؛ تاجایی‌که در اجرای سیاست‌های کلی قضایی مصوب مقام رهبری در زمینه حبس‌زدایی، «دستورالعمل ساماندهی و کاهش جمعیت کیفری زندان‌ها» ۱۷ شهریور ۱۳۹۵ به تصویب ریاست وقت قوه قضائیه رسید. با این حال گمان می‌رفت که این پابندها قرار است بر پای سارقان و بزهکاران گذاشته شود تا ضمن عدم حضور در زندان و هزینه‌های آن برای دولت، این گروه تحت رصد الکترونیکی باشند.
یک روز پرستاران در بیمارستان‌ها جمع می‌شوند و روز دیگر، کارگران در مقابل کارخانه‌ها. معلمان فراخوان می‌دهند و بازنشسته‌ها صدای اعتراض‌شان را مقابل سازمان تامین اجتماعی، وزارت کار و... بلند می‌کنند. وکلا مقابل شورای نگهبان و مجلس شورای اسلامی می‌روند و افراد دارای معلولیت مقابل سازمان بهزیستی جمع می‌شوند. در ۱۲ماهی که گذشت، هرروز صدای اعتراض گروهی از مردم بلند شد؛ اعتراضاتی که در انتقاد به نقض قوانین، اجرا نشدن قوانین و رفتارهای غیرقانونی برپا شد. همه اینها در حالی بود که هیچ‌کدام از این اعتراض‌ها به نتیجه نرسید. در کنار تجمعات اما بخشی از اعتراضات در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها شکل گرفت. قوانین مرتبط با حجاب، برخورد با دانشجویان، ورود به حریم شخصی مردم، صدور احکام پرایراد و... بخشی از آنها بود. هم‌میهن در این گزارش، مجموع اعتراضات مهم در سالی که گذشت را بررسی کرد و به قوانین پرتنش تصویب‌شده پرداخت.
«زنانی که در شکلگیری و ایجاد انقلاب ۵۷ مشارکت فعال داشتند، هرگز گمان نمیکردند روزی نیاز باشد برای احقاق خود محاجه (مباحثه) کنند. آنها در آن زمان بهراحتی میتوانستند به خیابان بیایند، در کنار مردان قرار گرفته و حرف بزنند.» این بخشی از صحبتهای اشرف بروجردی، فعالسیاسی و عضو سابق شورای فرهنگی- اجتماعی زنان کشور است. او در دولت خاتمی، معاون وزیر کشور، عضو سابق هیئتعلمی پژوهشگاه علومانسانی و مطالعات فرهنگی وزارت علوم و رئیس سابق سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران بود و حالا به مناسبت هشت مارس ـ روز جهانی زن ـ در گفت‌وگو با هم‌میهن و درباره وضعیت زنان در جامعه امروز ایران باتوجه به اعتراضات سال گذشته و صدای بلند مطالبهگری توضیح داد و گفت که کجفهمی از دین، باعث شده است که عدهای خواستهها و مطالبات زنان را نادیده گرفته و حتی مواضعی بر علیه این خواستهها بگیرند.
