نگاه خارجی
آنچه در این ستون می‌خوانید، دیدگاه‌های رسانه‌‌های خارجی است که صرفا جهت اطلاع‌رسانی منتشر می‌شود و این دیدگاه‌ها موضع روزنامه «هم‌میهن» نیست.
آنچه در این ستون می‌خوانید، دیدگاه‌های رسانه‌‌های خارجی است که صرفا جهت اطلاع‌رسانی منتشر می‌شود و این دیدگاه‌ها موضع روزنامه «هم‌میهن» نیست.
هماهنگی حزب‌الله با ایران
حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان در سخنرانی سوم نوامبر هشدار داد که درگیری بین اسرائیل و حزب‌الله می‌تواند به جنگی تمام‌عیار تبدیل شود. سوال این است که چقدر احتمال دارد اینگونه شود؟ نصرالله در سخنرانی خود هشدار داد که در صورت تداوم اسرائیل در تهاجم خود به نوار غزه، احتمال مداخله حزب‌الله وجود دارد. نصرالله با بازگو کردن مواضع ایران، در تلاش بود که بگوید حمله حماس در 7 اکتبر به اسرائیل یک عملیات کاملاً فلسطینی بود و ترجیح او این است که جنگ گسترش نیابد. با این حال، حزب‌الله برای تحت فشار قرار‌دادن اسرائیل برای آتش‌بس، احتمالاً با انجام حملات محدود به اهداف اسرائیلی از پایگاه این گروه در لبنان، مرزهای شمالی را مشغول نگه خواهد داشت. در حال حاضر، درگیری‌ها قابل کنترل هستند اما با ادامه درگیری در غزه، ممکن است درگیری‌های اسرائیل و حزب‌الله به درگیری بسیار بزرگ‌تری تبدیل شود. حزب‌الله یکی از قدرتمندترین گروه‌های شبه‌نظامی در خاورمیانه است. در واقع می‌توان گفت که قدرت نظامی حزب‌الله به مراتب از قدرت ارتش متعارف لبنان نیز بیشتر است. جنگجویان این گروه در عراق و اخیراً در سوریه جنگیده‌اند. حزب‌الله همچنین
زرادخانه‌ای قدرتمند از موشک و راکت دارد. گفته می‌شود که حزب‌الله دارای حدود 150 هزار موشک با بردهای مختلف است که می‌تواند خسارات قابل‌توجهی به شهرهای اسرائیل وارد کند. براساس برخی گزارش‌ها، برد موشک‌های حزب‌الله آنقدر هست که بتوانند تمامی اسرائیل را هدف قرار دهند.
ایران سال‌هاست که تلاش می‌کند شبه‌نظامیان و نیروهای نیابتی‌اش را در آنچه «محور مقاومت» می‌خواند، گرد هم بیاورد. حزب‌الله بازیگر اصلی این معادله است. نیروهای آن در چندین جبهه جنگ مستقر شده‌اند و شبه‌نظامیان دیگر را آموزش داده‌اند. سخنرانی نصرالله به‌طرز قابل‌توجهی شبیه به اظهارات مقامات ایرانی بود، بنابراین بعید نیست در این خصوص هماهنگی‌هایی با ایران انجام شده باشد. هم حزب‌الله و هم تهران حملات 7 اکتبر را ستایش کرده و دستاوردهای حماس را گرامی داشتند. هر دوی آنها اعلام کرده‌اند که هیچ اطلاع قبلی از این حمله نداشته‌اند. البته مشخص نیست که این بی‌اطلاعی از اصل حمله بوده یا زمان دقیق حمله. در هر صورت هم حزب‌الله و هم ایران با تمام وجود از این حمله حمایت کردند و هر دو تاکید کرده‌اند که مایل به گسترش جنگ نیستند. اما یک شرط نیز تعیین کرده‌اند و آن اینکه اگر اسرائیل به کارزار نظامی خود برای از بین بردن حماس ادامه دهد و تلفات غیرنظامیان افزایش یابد، می‌توانند این کار را انجام دهند. نصرالله حتی در سخنرانی خود برای خارج کردن تهران از تاثیرگذاری بر عملیات حماس تلاش کرد. وقایع عملیات به صراحت نشان می‌دهد که ایران هیچ
کنترلی بر جناح‌های مقاومت اعمال نمی‌کند و تصمیم‌گیرندگان واقعی رهبران مقاومت و مبارزان آنها هستند. تا حدودی عجیب است که یکی از رهبران یک سازمان لبنانی در مورد نقش ایران به این شکل اظهارنظر کند. سوال دیگر این است که چه چیزی برای ایران در مناقشه اسرائیل و حماس در خطر است؟ اعتبار محور مقاومت تا حدی به سرنوشت حماس و نتیجه اقدامات تلافی‌جویانه اسرائیل بستگی دارد. حماس به یکی از اعضای اصلی آن جبهه مقاومت تبدیل شده است و تهاجم اخیرش به اسرائیل، افکار عمومی بسیاری از کشورهای عربی را به خود جلب کرده است. علاوه بر این، حماس با توجه نقش‌آفرینی‌اش در جنگ داخلی سوریه، که در آن ده‌ها هزار سنی کشته شدند، به ایران در جهان مسلمان سنی جایگاهی می‌بخشد که ایران به آن نیاز دارد. از این رو، نابودی حماس در بسیاری از زمینه‌ها به نفع منافع ایران نیست. به‌طور کلی می‌توان گفت که آنچه نصرالله در سخنرانی‌اش مطرح کرد تا حدود زیادی قابل پیش‌بینی بود و مواضع او با مواضع ایران یکی بود و خطوط قرمزی که تعیین کرد نیز با خطوط قرمزی که ایران تعیین کرد، تطابق دارد.
